ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ: ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ - ΔΙΑΦΟΡΕΣ

 ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ-ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ:   ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ - ΔΙΑΦΟΡΕΣ                                                                                                                                

(Ιουδαίοι-Εβραίοι-Ισραηλίτες, είναι ο ίδιος λαός με διαφορετικές ονομασίες στη διάρκεια της Ιστορίας, όπως και οι Έλληνες ονομαζόταν: Δαναοί, Ρωμιοί, Γραικοί κλπ.)

                                    ΟΜΟΙΌΤΗΤΕΣ

1.   Είναι και οι δύο μονοθεϊστικές θρησκείες.

2.   Αποδέχονται και οι δύο τον Πατέρα ως Θεό, ενώ ο Ιουδαϊσμός δεν αποδέχεται την θεότητα του Χριστού και Αγίου Πνεύματος.

3.   Έχουν και οι δύο την Παλαιά Διαθήκη ως ιερό βιβλίο, ενώ ο Ιουδαϊσμός δεν αποδέχεται την Καινή Διαθήκη.

4.   Υιοθετούν και οι δύο τις Δέκα εντολές και τα κυριότερα διδάγματα της Π. Διαθήκης για τις πράξεις που είναι αμαρτία.

5.   Και οι δύο θρησκείες έχουν νηστεία, προσευχή και τόπους λατρείας.

6.   Πιστεύουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στους Αγγέλους και το Διάβολο.

7.   Αποδέχονται τον παράδεισο και την κόλαση και την μεταθανάτια ζωής, με όμοιο τρόπο.

8.   Έχουν κοινούς αγίους τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης  και οι δύο θρησκείες, ενώ οι Ιουδαίοι δεν δέχονται τους μετά Χριστόν Αγίους.

9.   Έχουν κοινές γιορτές κατ’ όνομα, αλλά με άλλη σημασία, όπως το Πάσχα το οποίο στους Εβραίους είναι η απελευθέρωση από τους Αιγυπτίους και η διάβαση της ερυθράς θάλασσας(πεσάχ= πέρασμα, διάβαση), ενώ στο Χριστιανισμό η ανάσταση του Χριστού. Η Πεντηκοστή, πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα, η οποία στους Ιουδαίους είναι η παράδοση του νόμου στο Μωυσή ενώ στο Χριστιανισμό η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους.

10.                     Ο Ιουδαϊσμός είναι το προστάδιο, το νηπιαγωγείο του Χριστιανισμού.

                           ΔΙΑΦΟΡΕΣ:

1.Ο Ιουδαϊσμός δεν αποδέχεται τη Θεότητα του Χριστού, ούτε τις προφητείες της Π. Διαθήκης γι’ αυτόν, τις οποίες και παρερμηνεύει:

Ὁ προφητάναξ Δαυϊδ εἰς τόν ΡΘ΄ Ψαλμόν γράφει: «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου κάθου ἐκ δεξιῶν μου ἕως ἄν θῶ τούς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου». Ὁ μεγαλοφωνότατος Ἠσαΐας Ζ΄14 «διά τοῦτο δώσει Κύριος αὐτῷ σημεῖον: Ἰδού ἡ Παρθένος ἐν γαστρί ἕξει καί τέξεται υἱόν καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ»,

Α. Τό ἄχρονον τοῦ Λόγου Υἱοῦ. Ψαλμ. Β:1-10

Β. Τήν προσκύνησιν τῶν μάγων. Ψαλμ. ΟΑ(ΟΒ):10-11

Γ. Τήν διδασκαλία καί τό ἀπολυτρωτικό καί κοσμοσωτήριο ἔργο Του Γεν. ΜΘ:10, Ψαλμ. Β:1-10, ΟΑ(ΟΒ):6-18, Μιχ. Δ:2-3, Ἠσ. Θ:1-8, ΝΒ:13-15, ΝΓ:4, ΝΕ:13, Ξ:1-7, Ζαχ. ΙΓ:1-7.

Δ. Τά θαύματά Του Ἠσ. ΛΕ:1-6.

Ε. Τήν εἰς Ἱεροσόλυμα εἴσοδόν Του ἐπί πώλου ὄνου Ζαχ. Θ:9.

Στ. Τήν προδοσία τοῦ Ἰούδα καί τά τριάκοντα ἀργύρια καί τήν δι’ αὐτῶν τήν ἀγορά τοῦ ἀγροῦ τοῦ κεραμέως Ζαχ. ΙΑ:12-13. 

Ζ. Τήν ἐγκατάλειψή Του ὑπό τῶν μαθητῶν Του Ψαλμ. ΛΖ(ΛΗ):12-15, Ζαχ. ΙΓ:6-7

Η. Τούς ἐμπαιγμούς, τά ραπίσματα, τόν στέφανον ἐξ ἀκανθῶν, τόν διαμερισμόν τῶν ἐνδυμάτων Του διά κλήρου, τόν κάλαμον μέ τήν χολήν καί τό ὄξος Ἠσ. Ν:6, ΝΓ:4-7, Ψαλμ. ΚΑ(ΚΒ):17-19, Ψαλμ. ΞΗ(ΞΘ):22

Θ. Τήν σταύρωσή Του μεταξύ δύο κακούργων καί τόν σκοτισμό τοῦ ἡλίου Ἠσ. ΝΓ:12, Δαν. Θ:26, Ζαχ. ΙΓ:6

ΙΑ. Τήν ἐν θριάμβῳ κάθοδον εἰς τόν ἅδην Ἰώβ ΛΗ:17

ΙΒ. Τήν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν Ψαλμ. ΙΕ(Ις):9-10, Νς, ΞΗ:19

ΙΓ. Τήν διάδοσιν τῆς διδασκαλίας Του εἰς ὅλον τόν κόσμον Ἠσ. ΜΒ:1-5, ΝΒ:13-15, ΝΕ:4-5, ΞΑ:4-14 κλπ.

2. Ο Ιουδαϊσμός αρνείται τη Θεότητα του Αγίου Πνεύματος.

3. Απορρίπτει την Καινή Διαθήκη ως ιερό βιβλίο και όλη τη διδασκαλία της.

4.Δεν αποδέχεται την Εκκλησία, τους μετά Χριστόν Αγίους, τη διδασκαλία και τα μυστήριά της και την πολεμά με μένος.

5. Ο Ιουδαϊσμός αποδεχόταν τις ζωοθυσίες, ως υποκατάστατο των ανθρωποθυσιών των ειδωλολατρών και έφερε τις πνευματικές θυσίες του Χριστιανισμού.

 6. Ο Θεός με την ίση αντεκδίκηση (οφθαλμός αντί οφθαλμού), που επιτρεπόταν στην Π.Διαθήκη, κατάργησε την προηγούμενη πολλαπλάσια και έφερε την ανταπόδωση με καλό στο κακό του Χριστιανισμού. Δηλαδή πριν την εποχή της Π.Διαθήκης όταν σου έκλεβαν ένα πρόβατο του έκλεβες πέντε, στην Π. Διαθήκη επιτρεπόταν να του κλέψεις και συ ένα, ενώ στο Χριστιανισμό δεν επιτρέπεται ανταπόδωση κακού, αλλά καλό στο κακό.

7. Ο Θεός στην Π.Διαθήκη επέτρεψε την πολυγαμία που δεν επιτρέπει στον Χριστιανισμό, για να οδηγηθεί σταδιακά η ανθρωπότητα στην τελειότητα της μονογαμίας του Χριστιανισμού και να απαγκιστρωθεί από τη βδελυγμία της αιμομιξίας των ειδωλολατρικών λαών της περιοχής, που λάμβαναν συζύγους τα αδέλφια και τους γονείς των ή τα πρωτοξαδέλφια τους όπως γίνεται και σήμερα στο Ισλάμ.