Αξιολόγηση καθηγητών και δασκάλων και από μαθητές

Όσο περισσότεροι αξιολογούν τον Καθηγητή, τόσο πιο αντικειμενική γίνεται η αξιολόγηση του.
.

Α. ΛΙΑΚΟΣ:Οι ίδιοι οι μαθητές να αξιολογούν τους καθηγητές αλλά και τους εαυτούς τους

Εκτυπώσιμη μορφή

Δημοσίευση: 06/12/2015

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS

Το σχολείο χρειάζεται την αξιολόγηση. Θα πρέπει δηλαδή ακόμη και οι ίδιοι οι μαθητές να αξιολογούν τους καθηγητές αλλά και τους εαυτούς τους.

Τη θέση αυτή διατύπωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου Αντώνης Λιάκος, σε συνέντευξη στο Εθνος, και σημείωσε τα εξής:
 -Θα πρέπει να προχωρήσουμε σε ένα είδος εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης της τάξης, του σχολείου και των εκπαιδευτικών με απώτερο στόχο να υπάρξει βελτίωση των θεσμών και όχι τιμωρητικό πνεύμα.
-Από την άλλη πλευρά, το πλαίσιο των «παραβάσεων» που παρατηρούνται από ορισμένους εκπαιδευτικούς θα πρέπει να αυστηροποιηθεί.
-Να γίνει με απλά λόγια πιο αυστηρό το πλαίσιο γι' αυτούς που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους.

Ετικέτες: 

Αντώνης ΛιάκοςΑξιολόγηση

Υπενθύμιση: Για την μερική αναπαραγωγή της είδησης από άλλες ιστοσελίδες είναι απαραίτητη η χρήση του παρακάτω παρεχόμενου συνδέσμου παραπομπής προς το άρθρο του esos.gr.

Σχόλια (2)

 

Κώστας

07 Δεκ 2015 01:12

1. Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση επανέρχεται. Τους υποχρεώνουν οι "θεσμοί".
2. Οι κυβερνώντες δεν τολμούν να νομοθετήσουν ώστε η αξιολόγηση να γίνει από τους επαΐοντες, γιατί μέχρι τώρα αντιδρούσαν ως αντιπολίτευση και σαμποτάρισαν την αξιολόγηση.
3. Αρα η αξιολόγηση κοστίζει πολιτικά. Αλλά κοστίζει και οικονομικά (και καλώς).
4. Επομένως επανέρχεται αυτό που έγινε με του Δντές των Σχολικών μονάδων, διότι:
α. είναι μέτρο λαϊκίστικο. Δίνουμε γαλόνια σε αναρμόδιους και ανήλικούς που βρίσκονται σε φάση ωρίμανσης, με άλλα λόγια αξιολογούν οι εκπαιδευόμενοι αν ο εκπαιδευτικός είναι ικανός, χωρίς την επιστημονική υποδομή και προφανώς χωρίς αποδεικτικά στοιχεία με το αιτιολογικό οτι δεν αξιολογούνται από τον καθηγητή, άρα τους ενδιαφέρει μόνο "αν τα λέει καλά",
β. είναι μέτρο λαϊκίστικο γιατί προβλέπει αυτοαξιολόγηση των μαθητών (ποιός στραβός δεν θέλει το φώς του;) (αν η αξιολόγηση των μαθητών γίνεται και από τους καθηγητές τότε το μέτρο θα είναι η χαρά των βαθμοθήρων επισημοποιημένη "αν δεν μας βάλεις βαθμό θα σε κάψουμε")
γ. εντελώς ανέξοδο πολιτικά. Οι συνδικαλιστές και οι περι αυτούς δεν θα μιλήσουν . Υπάρχει και η δικαιολογία τους: Δεν αξιολογούν τα οι Σύμβουλοι και οι Διευθυντές , αλλά οι μαθητές που δεν έχουν κανένα συμφέρον! και
δ. εντελώς ανέξοδο οικονομικά. Δεν πληρώνουμε για την αξιολόγηση και γίνεται σε χρόνο ρεκόρ. (Συμπλήρωση ενός ανώνυμου ερωτηματολογίου πολλαπλών επιλογών, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, ή ψηφοφορία για τον πιο καθηγητή θέλουμε πιο πολύ)
Μήπως έχετε ξαναδεί αυτό το "έργο";

Μόνιμος σύνδεσμος

 

Πέτρος

07 Δεκ 2015 16:47

Το είχα αναφέρει σε παλιότερη παρέμβασή μου με σκωπτική διάθεση, ότι ο λαϊκισμός θα οδηγήσει στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών από τους μαθητές. Μάλιστα είχα πεί πως όποιος δεν συγκεντρώνει το 20% των προτιμήσεων να πηγαίνει στο σπίτι του... Φαίνεται ότι τα πράγματα πλέον είναι πιο σοβαρά. Ο κ. Λιάκος λοιπόν το εισηγείται. Δεν μπορούμε να πούμε τίποτε. Κυριολεκτικά μένουμε άφωνοι. Όταν θα έχουν φύγει και θα τα έχουν όλα κυριολεκτικά διαλύσει θα χρειασθούν πολλά χρόνια για να βρει το βηματισμό της η εκπαίδευση. Προχειρότητα, ανικανότητα, ερσιτεχνισμός και όλα αυτά με περιτύλιγμα ιδεοληπτικές αντιλήψεις made in Greece. Πραγματικά απίθανοι τύποι...

Μόνιμος σύνδεσμος

.

Εφημ. ΤΑ ΝΕΑ 24/03/2014

«Το ενδεχόμενο να συνυπολογίζονται και οι γνώμες των γονέων των μαθητών στην επερχόμενη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, έστω και σε πολύ μικρό βαθμό, μελετά τώρα το υπουργείο Παιδείας. Με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών να εισέρχεται πλέον στα τελικά στάδια προετοιμασίας για την έναρξή της σε λίγους μήνες, και παρά τις έντονες αντιδράσεις συνδικαλιστών εκπαιδευτικών που προσπαθούν να τη ματαιώσουν, μια νέα πρόταση μελετάται: Να διανεμηθούν στους γονείς ερωτηματολόγια, όπως εξάλλου γίνεται και στα πλαίσια της αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων, τα οποία όμως θα αφορούν στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και της επαφής που έχει με τους γονείς και όχι τόσο τη λειτουργία του σχολείου απρόσωπα και γενικά. 
Πάντως τα στελέχη του υπουργείου που έχουν εισηγηθεί να προσμετράται η γνώμη των γονιών στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών τονίζουν ότι αν τελικά αυτό συμβει, το ειδικό βάρος των ερωτηματολογίων θα είναι από πολύ χαμηλό έως συμβολικό ώστε να μην εξελιχθεί η διαδικασία σε μέσο αθέμιτης πίεσης γονιών προς εκπαιδευτικούς ή σε έκφραση αρνητικής ή θετικής κριτικής με στόχο κάποιο αντάλλαγμα».

    Επιτέλους φαίνεται ότι κάποιοι υπεύθυνοι της Ελληνικής παιδείας διαβάζουν τις προτάσεις των στελεχών της μάχιμης εκπαίδευσης.

Θερμά συγχαρητήρια στο ΙΕΠ  και το Υπουργείο Παιδείας αν πραγματικά υιοθετήσει τέτοιες καινοτόμες ιδέες, που έχουν γίνει από Συμβούλους μαζί με αρκετές άλλες, που πρέπει και αυτές να γίνουν πράξη, όπως οι παρακάτω που είναι στην Έκθεση του 2012 και 2013 του κ. Καλογεράκη Ευτυχίου:

1. Να αυξηθεί κατά 3 μονάδες η μοριοδότηση του δεύτερου Πτυχίου, του Μεταπτυχιακού και του Διδακτορικού, όταν είναι στις επιστήμες της αγωγής, ούτως ώστε να προωθηθούν στελέχη σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, με επάρκεια στους τομείς αυτούς, ως τους βασικούς πυλώνες της εκπαίδευσης, και να   μπορούν έτσι να βοηθήσουν ουσιαστικά. Ο κάθε καθηγητής και πολύ περισσότερο τα στελέχη, λόγω των σύγχρονων απαιτήσεων,  χρειάζεται εκτός από την επάρκεια στην ειδικότητά τους να έχουν και παιδαγωγική κατάρτιση.

2. Να επανέλθει ο γραπτός διαγωνισμός του 2007, για τα στελέχη της εκπαίδευσης, που δεν έχουν συμμετάσχει σ’ αυτόν και που δεν έχουν παιδαγωγικές σπουδές, ή που επιθυμούν να βελτιώσουν την τότε βαθμολογία τους. Είναι ένας τρόπος, ώστε τα υποψήφια στελέχη να παίρνουν μια γεύση από επιστήμες της αγωγής και να γίνονται περισσότερο επαρκή. Είναι αξιοκρατικός, αφού μ’ αυτόν αποκλείστηκαν  ενεργά στελέχη ως ανεπαρκή.

3. Να καταργηθεί η συνέντευξη για τα στελέχη, ως έχει σήμερα, να μη μοριοδοτείται, ή ελάχιστα μόνο, γιατί είναι αιτία αναξιοκρατίας και πολιτικών παρεμβάσεων. Είναι άδικο μια συνέντευξη 30 λεπτών να δίνει όσα μόρια δίνουν 15 έτη Πανεπιστημιακών σπουδών. Μπορεί να υποκατασταθεί από συνέντευξη σε ψυχολόγους ή άλλους ειδικούς για το αν μόνο είναι κατάλληλος ή όχι, για στέλεχος της εκπαίδευσης.

       4. Να διατεθούν περισσότερα κονδύλια για τις απρόσκοπτες μετακινήσεις των συμβούλων και την άνετη επιτέλεση της αποστολής των. Κάναμε εκατοντάδες χιλιόμετρα ιδίοις εξόδοις, με δύσκολες καιρικές συνθήκες, με χαλάζι, πάγο, ομίχλες και σε επικίνδυνους επαρχιακούς δρόμους, στους ορεινούς όγκους της Πελοποννήσου, κινδυνεύσαμε, σε τροχαία δυστυχήματα, για να καλύψουμε τις ανάγκες των επαρχιακών σχολείων της μεγάλης περιοχής ευθύνης μας. Αλλά ζήσαμε και την χαρά των καθηγητών, που έβλεπαν τα στελέχη της εκπαίδευσης να είναι κοντά τους, άκουγαν νέα πράγματα ή διατύπωναν τα προβλήματά τους. Είμαστε παρόντες σε εκδηλώσεις και δραστηριότητες των σχολείων, σε ημέρες αργιών και νυχτερινές ώρες. Επιδιώξαμε επίσης συναντήσεις με φορείς των τοπικών κοινωνιών, για να υποστηριχθούν τα σχολεία.

      5. Να περιορισθεί η περιοχή ευθύνης των Συμβούλων που έχουν μεγάλες περιοχές ευθύνης π.χ. 5 Νομούς, για να μπορούν ουσιαστικά να βοηθήσουν. Έχω 241 σχολεία  από την Ζάκυνθο έως την Αρεόπολη, σε τεράστιες αποστάσεις, πώς μπορώ να τα καλύψω όλα και με τόσο λίγους διαθέσιμους πόρους για τις μετακινήσεις;

        6. Να μην μπορεί κανένας να διορίζεται καθηγητής αν δεν έχει σπουδάσει επιστήμες της αγωγής, πέρα από την ειδικότητά του, ή δεν έχει επιμορφωθεί ένα ή δύο χρόνια  στις επιστήμες αυτές, όπως ισχύει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Κάνουμε ένα επάγγελμα την τεχνική του οποίου  δεν έχουμε σπουδάσει.

      7. Να δοθεί δυνατότητα μετάταξης καθηγητών με ψυχολογικά προβλήματα ή ανεπάρκεια διδακτική, σε άλλες υπηρεσίες, ή στη γραμματειακή υποστήριξη των σχολείων. Το λειτούργημα του Καθηγητή είναι λεπτό και ευαίσθητο, χρειάζεται πολλές δεξιότητες και ικανότητες, ειδικά την σύγχρονη εποχή.

      8. Η τοποθέτηση των καθηγητών στα Λύκεια να γίνεται με επιστημονικά και παιδαγωγικά  μόνο κριτήρια, λόγω των αυξημένων απαιτήσεων, που υπάρχουν σ’ αυτά. Δεν είναι δυνατόν να διεκδικεί θέση στο Λύκειο καθηγητής με επάρκεια στους υπολογιστές,  με ξένη γλώσσα,  με δεύτερο πτυχίο, με μεταπτυχιακό, με Διδακτορικό και να πηγαίνει άλλος χωρίς να έχει κανένα απ’ αυτά, λόγω αρχαιότητας. Τα προσόντα αυτά και μόνο, πρέπει να δίνουν απόλυτη προτεραιότητα για την τοποθέτηση σε Λύκειο.

       9. H διδασκαλία του κάθε μαθήματος στο Λύκειο κυρίως, αλλά και στο Γυμνάσιο να γίνεται από Καθηγητές και μόνο της ειδικότητας. Είναι αδιανόητο στην εποχή της άκρας εξειδίκευσης, ο Γεωλόγος ή ο Χημικός να διδάσκει Φυσική κατεύθυνσης, ο Βιολόγος Γεωλογία, ο Ιστορικός Αρχαία κατεύθυνσης, ο αρχαιολόγος Νέα Ελληνικά κ.λπ. Υπάρχουν συγκροτήματα σχολείων που μπορούν αυτά να εφαρμοστούν, κάνοντας ο Βιολόγος τη Βιολογία σε δύο σχολεία, ο χημικός τη χημεία κ.λπ. Η σύμπτυξη των σχολείων που πρόσφατα εφαρμόστηκε έχει τουλάχιστον αυτό το θετικό. Σήμερα η εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργεί με  δεδομένα και πρακτικές της δεκαετίας του 1950.

      10. Η βυζαντινή Ιστορία της Β΄ Γυμνασίου και της Β΄Λυκείου να είναι πρώτη ανάθεση, μόνο στους Θεολόγους και τους ιστορικούς,  γιατί η κατανόηση και ερμηνεία της, προϋποθέτει θεολογικές γνώσεις και προσεγγίσεις.

      11. Στο δημοτικό πρέπει για τους ίδιους λόγους να μπουν όλες οι ειδικότητες, τουλάχιστον κατ’ αρχήν στην Τετάρτη, Πέμπτη και Έκτη τάξη γιατί:

α. Σήμερα πλέον οι δάσκαλοι είναι αδύνατον επιστημονικά να ανταποκρίνονται εξ ίσου καλά και να έχουν την απαιτούμενη επάρκεια στα Μαθηματικά,  στη Φυσική,  στα Ελληνικά, στα Θρησκευτικά, στη Μουσική κ.λ.π.

β. Οι δάσκαλοι που προέρχονται από θεωρητική κατεύθυνση δεν έχουν την απαιτούμενη επάρκεια στα μαθηματικά και τη Φυσική, όπως και οι προερχόμενοι από τη θετική και τεχνολογική για τα ελληνικά και την Ιστορία.

γ. Βεβαίως για τις παραπάνω αλλαγές θα υπάρξουν αντιδράσεις από τους συνδικαλιστές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Πρέπει όμως να ομολογήσουμε, ότι εδώ που έχει φτάσει η πατρίδα μας και η εκπαίδευση, κάποιες αγκυλώσεις του παρελθόντος πρέπει να  ξεπεραστούν και να παραδεχθούμε, ότι και το συνδικαλιστικό μας κίνημα παρά τη τεράστια προσφορά του, ήταν στιγμές που έκανε λάθη και λειτούργησε ως τροχοπέδη στις θετικές εξελίξεις. Σήμερα χρειάζεται να κάνουμε όλοι άλματα και υπερβάσεις ξεπερνώντας τα συντεχνιακά μας συμφέροντα για το καλό της πατρίδας και των παιδιών μας. Και αυτά τα υποστηρίζει ο γράφων, που είναι  στέλεχος της εκπαίδευση προερχόμενος από το συνδικαλιστικό της κίνημα.

      12. Να υιοθετηθεί αξιολόγηση για όλους και από περισσότερα του ενός πρόσωπα. Αξιολόγηση όχι μόνο εκ των άνω προς τα κάτω αλλά και εκ των κάτω προς τα άνω. Ο καθηγητής να μην αξιολογείται μόνο από τον Σύμβουλο και τον Διευθυντή, αλλά και από τους μαθητές, με κάποιο τρόπο που μπορεί να βρεθεί. Ο πιο αντικειμενικός κριτής του καθηγητή είναι οι μαθητές του. Ο Σύμβουλος και ο Διευθυντής να αξιολογούνται όχι μόνο από τους προϊσταμένους των αλλά και από τους καθηγητές. Ο Περιφερειακός Δ/ντής και ο Προϊστάμενος Παιδαγωγικής καθοδήγησης να αξιολογούνται και από τους Σχολ. Συμβούλους. Οι καλύτεροι αξιολογητές  των Συμβούλων και Διευθυντών είναι οι καθηγητές, γιατί αυτοί συνεργάζονται μαζί τους περισσότερο χρόνο. Ας μην υποτιμούμε την κρίση τους.

      13. Ανέλιξη σε μισθολογικά κλιμάκια να μη δίνουν μόνο το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό, αλλά αναλογικά και το δεύτερο πτυχίο, η ξένη γλώσσα, η επάρκεια στην πληροφορική, ώστε να υπάρχει επιπλέον κίνητρο στους καθηγητές για τη βελτίωσή τους και την απόκτηση προσόντων και δεξιοτήτων. 

       14. Να μην επιτρέπεται σε κανένα στέλεχος, να αξιολογεί υφιστάμενο του, που έχει περισσότερα μετρίσιμα προσόντα από τον ίδιο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η μειονεξία και το συμφέρον, μπορεί να οδηγήσουν σε εσφαλμένες κρίσεις, αφού στο μέλλον μπορεί να είναι συνυποψήφιοι.

        15. Να εφαρμοστεί και για τους Περιφερειακούς Δ/ντές Εκ/σης, ο τρόπος αντικειμενικής μοριοδότησης, που ισχύει για τα άλλα στελέχη της εκπαίδευσης, να επιλέγονται βάση πίνακα και να παύσει να είναι μόνο πολιτική επιλογή. Να επιλέγονται για μία τετραετία όπως τα υπόλοιπα στελέχη και να μην αντικαθίστανται με την αλλαγή κυβέρνησης. 

      16. Οι καθηγητές που βαθμολογούν στα βαθμολογικά κέντρα των πανελλαδικών εξετάσεων, δεν θα πρέπει να γνωρίζουν ποιάς περιοχής είναι τα γραπτά που βαθμολογούν γιατί μπορεί να επηρεασθούν. Να βαθμολογούν αυστηρότερα ή επιεικέστερα. Αν γνωρίζουν ότι βαθμολογούν το τάδε ονομαστό ακριβοπληρωμένο ιδιωτικό σχολείο, που φοιτούν πλούσιοι και επώνυμοι, ή της τάδε ακριβής και εύπορης περιοχής της πλουτοκρατίας, κάποιοι άθελά τους γίνονται αυστηρότεροι. Ενώ αν γνωρίζουν ότι βαθμολογούν σχολεία της τάδε φτωχικής περιοχής ή της ιδιαίτερης πατρίδας τους, άθελά τους γίνονται επιεικέστεροι και δίκαια ίσως, γιατί αυτά τα παιδιά δεν είχαν δυνατότητες βοήθειας και υποστήριξης. Πραγματικά δίκαιο άλλωστε είναι, να κρίνεις τους ανθρώπους ανάλογα με τις προϋποθέσεις που έχει ο καθένας και όχι μόνο από το αποτέλεσμα. Και «δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των άνισων» κατά Αριστοτέλη. Υπ’ αυτή την έννοια ούτε και οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι απόλυτα αξιοκρατικές και δίκαιες, αφού οι μαθητές έχουν διαφορετικές αφετηρίες και μέσα.

       17. Να κλείσουν οι μισές από τις καθηγητικές σχολές των Πανεπιστημίων, γιατί δε χρειάζονται πλέον τόσοι καθηγητές. Παράγουν άνεργους και επιβαρύνουν  άσκοπα τον εθνικό προϋπολογισμό. Τα τεράστια ποσά  που θα εξοικονομηθούν να διατεθούν για την βελτίωση της παρεχόμενης παιδείας. Έχουμε 21 Φιλολογικά τμήματα, 6 Μαθηματικά, 5 Φυσικής, 5  Χημείας, 3 Γεωλογίας, 5 Βιολογίας  κ.λ.π. Με τα μισά εξ αυτών καλύπτουμε όλες τις εκπαιδευτικές μας ανάγκες. Γεμίσαμε με πανεπιστημιακές σχολές όλες τις πόλεις, χωρίς να υπάρχει ανάγκη και μετά διερωτόμαστε πώς φθάσαμε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

       18. Να ανοίξουν άμεσα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, όπως είναι σ’ όλες τις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες γιατί:

α. Οι εύποροι, ούτως ή άλλως τα παιδιά τους τα στέλνουν στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού, έτσι φεύγει συνάλλαγμα που θα μπορούσε να μένει στην Ελλάδα

β. Τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά δημιουργούν θέσεις εργασίας.

     19. Τα απολυτήρια Γυμνασίου και Λυκείου, να είναι η μέση βαθμολογία και των τριών τάξεων, όπως και στο Πανεπιστήμιο, για να έχουν κίνητρο οι μαθητές να μελετούν και να ενδιαφέρονται για όλα τα μαθήματα και να αποκτούν γενική, σφαιρική παιδεία και όχι μονομερή και αποσπασματική. Είναι δε και δικαιότερος τρόπος.

       20. Οι τρείς πρώτοι μαθητές των πανελληνίων διαγωνισμών, Μαθηματικών, Φυσικής, Χημείας, Βιολογίας, Αθλημάτων κ.λ.π., της Β΄ και Γ΄ Λυκείου, να εισάγονται χωρίς εξετάσεις σε αντίστοιχες σχολές του πεδίου. Δεν είναι δυνατόν ξένα Πανεπιστήμια να επισημαίνουν τις δυνατότητές τους, να τους δίνουν υποτροφίες για σπουδές στη χώρα τους και η πατρίδα μας να αδιαφορεί γι’ αυτούς και να χάνει επιστημονικό δυναμικό τέτοιων δυνατοτήτων.

         21. Να μην μπορεί κανένας να εισάγεται σε Στρατιωτικές, Αστυνομικές και Θεολογικές σχολές, αν οι τρεις πρώτες προτιμήσεις του στο μηχανογραφικό των πανελλαδικών εξετάσεων δεν έχουν τις σχολές αυτές. Είναι ειδικές σχολές, που απαιτούν ιδιαίτερες κλίσεις, δεξιότητες και ενδιαφέροντα, για να είναι αποδοτικοί στα αντίστοιχα επαγγέλματα.

           22. Τα τμήματα στο Λύκειο να διαμορφώνονται με βάση την επίδοση των μαθητών και όχι αλφαβητικά. Έτσι θα μπορούν να βοηθηθούν περισσότερο οι πολύ καλοί και οι άριστοι, που στα σύγχρονα σχολεία είναι τα θύματα πολλές φορές του συστήματος. Με το σύστημα αυτό και οι αδύνατοι με την προσαρμογή του επιπέδου του μαθήματος θα βοηθιούνται περισσότερο. Η αρχή που επιτέλους δόθηκε με τη διαμόρφωση των Πειραματικών, σε σχολεία αριστείας πρέπει να επεκταθεί και στα Λύκεια τουλάχιστον, με την ανάλογη διαμόρφωση των τμημάτων για να δημιουργείται και άμιλλα. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ως έχει, δεν βοηθά τους άριστους, αλλά τους πιέζει να προσαρμόζονται στη μετριότητα, αλλά και τους μέτριους δεν τους διευκολύνει να βελτιωθούν, αλλά να απομονωθούν. Στη Γαλλία ήδη υπάρχουν σχολεία που δέχονται μαθητές από ορισμένο δείκτη νοημοσύνης και άνω, για να μπορούν να βοηθήσουν τους άριστους να απογειωθούν στις επιδόσεις. Ο μαθητής πρέπει να αντιληφθεί από νωρίς, ότι δεν υπάρχει απόλυτη ομοιότητα των ανθρώπων και να συμβιβαστεί με την ανομοιογένεια των δυνατοτήτων στη ζωή. Από τη γέννηση μας υπάρχει η διαφορετικότητα. Με διαφορετικό DNΑ ερχόμαστε στη ζωή. Άλλος είναι με υψηλό δείκτη νοημοσύνης άλλος όχι, με περισσότερες σωματικές ή ψυχικές δυνατότητες ο άλλος, πιο ωραίος, με άλλες οικονομικές δυνατότητες εξ αρχής, με διαφορετικό βαθμό υγείας, με άλλες δυνατότητες κοινωνικές. Βεβαίως και να αγωνιστούμε να περιορίσουμε τις διαφορές που μπορούμε να αλλάξουμε, αλλά κάποιες δεν βελτιώνονται γιατί είναι στη φύση μας.

23. Το θέμα της απαλλαγής από τα θρησκευτικά, όπως εφαρμόζεται πανελλαδικά είναι απαράδεκτο, άδικο, ανήθικο και αντιπαιδαγωγικό, γιατί:

α. Με ποια λογική δικαίου κάποιοι μαθητές έχουν ένα μάθημα λιγότερο από κάποιους άλλους; Είναι αυτό συνταγματικό; Συναγωνίζονται επί ίσοις  όροις με τους συμμαθητές τους, για την εισαγωγή στα ΑΕΙ;

β. Δημιουργεί τεράστια προβλήματα αρκετές φορές,  στην ομαλή λειτουργία των σχολείων, ιδίως όταν ο αριθμός των απαλλαγών είναι ευάριθμος. Υπάρχουν σχολεία με 20 μαθητές έξω από τις αίθουσες σε κάποιες ώρες, λόγω των απαλλαγών. Ποιός μπορεί να διαχειρισθεί μια τέτοια κατάσταση; Ας μην εθελοτυφλούμε μπροστά στα προβλήματα. Οι καθηγητές αντιδρούν στο να τους δεχτούν σε άλλο τμήμα, γιατί δημιουργούν προβλήματα και ο αριθμός του τμήματος αυξάνει, δημιουργώντας συνωστισμό. Κάποια σχολεία δε διαθέτουν βιβλιοθήκη για να απασχοληθούν εκεί. Άλλες φορές περιφέρονται στο προαύλιο ή και έξω από το σχολείο με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτό.

γ. Η αιτία απαλλαγής  πολλές φορές είναι, για να έχουν ένα μάθημα λιγότερο. Μαθητές οι οποίοι είχαν απαλλαγεί στις άλλες τάξεις, όταν φθάνουν στην Γ Λυκείου για να μη φαίνεται στο Απολυτήριο τους ότι δεν έχουν βαθμό στα Θρησκευτικά ακυρώνουν την απαλλαγή. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα κατά τη γνώμη μου πρέπει:

      1. Να υπάρξει ένα παράλληλο βιβλίο Ιστορίας των Θρησκειών και των άλλων δογμάτων και αιρέσεων για αυτούς, που  έχουν απαλλαγεί και να εξετάζονται σ΄ αυτό, ή

    2. Να αναλαμβάνουν εκπόνηση ανάλογης εργασίας κάθε τρίμηνο και να βαθμολογείται. Τότε οι απαλλαγές θα ελαχιστοποιηθούν. Διαφορετικά ,

    3. τα Θρησκευτικά να είναι υποχρεωτικά για όλους, αφού αυτή είναι η παράδοση του λαού μας και οφείλει να τη γνωρίζει όποιος διαμένει εδώ. Δημοκρατία άλλωστε είναι η προσαρμογή της μειοψηφίας στην πλειοψηφία, χωρίς βέβαια καταπίεση. Άλλωστε με τα νέα προγράμματα σπουδών, το μάθημα λαμβάνει ήδη έντονο θρησκειολογικό χαρακτήρα.

      4. Είναι δυνατόν επίσης το μάθημα των Θρησκευτικών να είναι υποχρεωτικό για όλους και αν κάποιοι αλλόθρησκοι ή ετερόδοξοι επιθυμούν,  να τους διδάσκεται σε επιπλέον διδακτική ώρα και η θρησκεία τους περισσότερο.

      5. Με την ίδια λογική της απαλλαγής, κάποιοι άλλοι διαφωνούν με τον τρόπο παρουσίασης και ερμηνείας των ιστορικών γεγονότων στο Ελληνικό σχολείο, επειδή στην πατρίδα τους ερμηνεύονται διαφορετικά. Πρέπει να δικαιούνται απαλλαγή και απ’ αυτό το μάθημα;

       Η εκπαίδευση χρειάζεται ριζοσπαστικές, επαναστατικές αλλαγές και όχι ημίμετρα. Αυτές  μπορούν να προέλθουν από τους μάχιμους της εκπαίδευσης, που γνωρίζουν και ζουν τα προβλήματα, σε αγαστή συνεργασία με τους θεωρητικούς  και ερευνητές της εκπαίδευσης.

Ο Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων

ΑΡΚΑΔΙΑΣ – ΛΑΚΩΝΙΑΣ – ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ - ΗΛΕΙΑΣ - ΖΑΚΥΝΘΟΥ

                      ΕΥΤΥΧΙΟΣ  Σ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ