Η ΚΑΥΣΗ ΝΕΚΡΩΝ: ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ

        Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΝΕΚΡΩΝ

ΓΙΑΤΊ:

         1.Ο ενταφιασμός αποτελεί παράδοση αιώνων στο Χριστιανισμό. Ο Χριστός, οι Απόστολοι, οι Άγιοι, ενταφιάστηκαν, χωρίς να έχουμε αντίθετο παράδειγμα και εμείς ακολουθούμε «τοις ίχνεσι εκείνων». Βέβαια πουθενά στην Καινή Διαθήκη δεν απαγορεύεται η καύση των νεκρών αλλά και πουθενά δεν συνιστάται.                                                                      Στην Παλαιά Διαθήκη υπήρχε σε ελάχιστες περιπτώσεις για τους νεκρούς που ήταν μεγάλοι παραβάτες του θείου νόμου.

Η καύση νεκρών δεν αποτελεί δογματικό θέμα για την Εκκλησία. Δεν υπάρχει κανένα χριστιανικό  πρόβλημα σε όσους καίγονται σε ατυχήματα ή εγκλήματα. Άλλωστε πολλοί άγιοι μαρτύρησαν καίγοντας τους.

        2. Η καύση είναι πράξη βίας επί του σώματος, που είναι ιερό, ναός Θεού, δημιούργημα του Θεού, άξιο τιμής και σεβασμού. Τα κόκαλα θρυμματίζονται πολτοποιούνται σε σπαστήρα γιατί δεν καίγονται. Η φθορά του σώματος πρέπει να είναι φυσική και ποτέ εξαναγκασμένη, βίαιη.

        3.Η καύση των νεκρών μας απομακρύνει από τη βασική διδασκαλία της μνήμης θανάτου, αφού εκλείπουν τα απτά στοιχεία της πραγματικότητας του, τα οστά, που αποδεικνύουν το πρόσκαιρο της ζωής. Πρέπει όμως να υπάρχει σαν δυνατότητα, για όσους δεν πιστεύουν ή δεν αποδέχονται την Εκκλησία, έχοντας όμως τις συνέπειες της επιλογής των.

       4.Αν ίσχυε η καύση νεκρών μέχρι σήμερα, δεν θα είχαμε τα λείψανα των αγίων τόσο αιώνων, με τα υπερφυσικά σημεία που τα συνοδεύουν(αφθαρσία σώματος, ευωδίες, μυροβλησίες κλπ), που τονώνουν την πίστη μας και δίνουν μαρτυρία Θεού στο σύγχρονο κόσμο. Κατά τον Μ. Βασίλειο «ο αψάμενος οστέων μάρτυρος λαμβάνει τινά μετουσίαν αγιασμού» και κατά τον Ι. Χρυσόστομο «ουχί τα οστά μόνον των μαρτύρων, αλλά και οι τάφοι αυτών και αι λάρνακες, πολλήν βρύουσιν ευλογίαν».  Η καύση νεκρών θα μας στερήσει και στο μέλλον την ευλογία των λειψάνων των νέων αγίων.    

      5.Η καύση των νεκρών είναι ό,τι περισσότερο επιθυμούν οι εγκληματίες, επειδή εξαφανίζονται τα αποδεικτικά στοιχεία και τα πειστήρια του εγκλήματος, DNA, οστά, σάρκες. Πολλά εγκλήματα δεν θα αποδεικνύονται πλέον αν ισχύσει η καύση νεκρών. Η αλήθεια του εγκλήματος δεν μπορεί επίσης να αποδειχθεί εκ των υστέρων σε περίπτωση δικαστικής πλάνης και αναψηλάφησης των στοιχείων, με εκταφή και νέα ιατροδικαστική έρευνα στα οστά και τα υπολείμματα της σάρκας, γιατί πλέον δεν υπάρχουν για έρευνα. Επανειλημμένα έχουν αποκαλυφθεί εγκληματίες 5, 10, 20, χρόνια μετά το έγκλημα με νέα ιατροδικαστική  έρευνα στα οστά. Η Εκκλησία όμως, επιθυμεί, επιδιώκει, διδάσκει τη δικαιοσύνη σ’ όλα τα επίπεδα. Αποτελεί βασικό της πυλώνα.

        6.Η ύπαρξη τάφων και κοιμητηρίων για τον ενταφιασμό των νεκρών, αποτελούν χρήσιμα και πολύτιμα πολιτιστικά και ιστορικά στοιχεία, με τα έργα καλλιτεχνών που υπάρχουν σ’ αυτά, αγάλματα επιγραφές, παραστάσεις, που στολίζουν τους τάφους. Το Α΄ νεκροταφείο Αθηνών χαρακτηρίζεται και ως μουσείο με τα έργα μεγάλων καλλιτεχνών που περιέχει. 

         7. Η Εκκλησία όποιον με τη δική του βούληση αποτεφρώνεται, δεν του τελεί την ακολουθία της κηδείας, ούτε μνημόσυνα.

          8. Στις θρησκείες: Στον Ισλαμισμό είναι υποχρεωτικός ο ενταφιασμός. Ο Ιουδαϊσμός και η Ορθοδοξία δεν δέχονται την αποτέφρωση των νεκρών. Στον Ινδουϊσμό, Βουδισμό και Προτεσταντικό Χριστιανισμό, αποτελεί κανόνα και παράδοση η αποτέφρωση. Οι Καθολικοί τον ανέχονται αν και δεν συμφωνούν.

                                                                                                                                                                                                                                              9.Οι αρχαίοι Έλληνες κατά κανόνα, θεωρούσαν ιερό καθήκον τον ενταφιασμό των νεκρών, γι’ αυτό έχουν διασωθεί πολλοί αρχαίοι τάφοι  και τιμώρησαν τους νικητές στρατηγούς της μάχης των Αργινουσών επειδή δεν έθαψαν τους νεκρούς στρατιώτες. Η Αντιγόνη επίσης τιμωρήθηκε γιατί τηρώντας τους θείους νόμους, έθαψε το νεκρό αδελφό της παρά τις αντίθετες βασιλικές διαταγές.

       10.Η καύση των νεκρών στους ειδωλολάτρες προερχόταν από την αντιχριστιανική, αρχαιοελληνική, Πλατωνική αντίληψη, που θεωρούσε ότι το σώμα είναι κακό, τάφος της ψυχής, «σήμα» και πρέπει να εξαφανιστεί, αλλά και γιατί ο νεκρός προκαλούσε φόβο στους πρωτόγονους, ειδικά αν ήταν κακός, γι’ αυτό χαρακτηρίζεται ως βαρβαρικό έθιμο από πολλούς συγγραφείς.

ΕΥΤΥΧΙΟΣ  Σ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ  Μ.Α., Ph.D.