ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ. ΕΠΊ ΤΗ ΕΚΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

 

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΘΟΛΙΚΩΝ

                        Δρ Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης

1)Το αλάθητο του Πάπα, το οποίο για τους Ορθοδόξους είναι απαράδεκτο, αφού αλάθητος είναι μόνο ο Θεός. Άρα εξισώνουν ένα άνθρωπο με το Θεό. Αντίθετα στην Ορθοδοξία ούτε και οι άγιοι είναι αλάθητοι.

2)Το πρωτείο εξουσίας, το οποίο θεωρεί ότι έχει ο Πάπας, ως ο μοναδικός αντιπρόσωπος και κριτής του Θεού στη γη, ενώ εμείς τον αναγνωρίζουμε ως « πρώτον τη τάξει», πρώτο στην τιμή, στην αγάπη στη θυσία. Πρώτος μεταξύ ίσων. Σε ενδεχόμενη ένωση των Εκκλησιών η Ορθοδοξία δέχεται ότι Ο Πάπας θα είναι ο «πρώτος τη τάξη», επειδή ήταν η Ρώμη η πρώτη πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας και το πρώτο Πατριαρχείο.

3)Το  filioque «και εκ του Υιού», το οποίο πρόσθεσαν στο σύμβολο της πίστεως, ενώ το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται μόνο από τον Πατέρα, διαφορετικά δεχόμαστε δύο πηγές, δύο αρχές στη Θεότητα.

4)Το σχίσμα οφείλεται στην σύγκρουση του ανατολικού ορθόδοξου δημοκρατικού ελληνικού πνεύματος με το δυτικό, συγκεντρωτικό, αυταρχικό, πνεύμα της Καθολικής εκκλησίας, που κληρονόμησε από το ρωμαϊκό κράτος.

5)Αναπτύχθηκαν τελετουργικές διαφορές, π.χ. οι καθολικοί δέχονται και το δια ραντισμού βάπτισμα, την απρόσωπη εξομολόγηση, στη Θεία Κοινωνία χρησιμοποιούν άζυμο άρτο, έχουν ενόργανη κοσμική μουσική στη λατρεία, διαφορετική τεχνοτροπία στις αγιογραφίες και έχουν εισάγει νέες γιορτές.

6. Η αναγνώριση αγίων πριν το θάνατό τους, ενώ στην Ορθοδοξία ποτέ, γιατί ο κίνδυνος αμαρτίας δεν είναι για κανένα εξασφαλισμένος μέχρι τον θάνατό του (π.χ άγιος Αντώνιος και Διάβολος στις τελευταίες του στιγμές: διάβολος: με νίκησες Αντώνιε. Μ. Αντώνιος: Όχι ακόμη). Επίσης η διαδρομή αναγνώρισης αγίου στην  Ορθοδοξία είναι εκ των κάτω προς τα άνω. Ο λαός αναγνωρίζει πρώτα τον άγιο και μετά η διοικούσα εκκλησία. Αντίθετα στους καθολικούς η πορεία είναι εκ των άνω προς τα κάτω. Ο Πάπας ανακηρύσσει  και  ο λαός αποδέχεται.

7)Στην Καθολική εκκλησία υπάρχει κληρικοκρατία, δηλαδή ο κλήρος είναι εξουσία, θρησκευτική και πολιτική. Είναι και αισθάνεται δικαστής και όχι πατέρας όπως στην Ορθοδοξία.  Στους Προτεστάντες υπάρχει λαϊκοκρατία, υποτίμηση του κλήρου. Επίσης όλοι οι καθολικοί ιερωμένοι είναι άγαμοι ενώ στην ορθοδοξία μπορούν να επιλέξουν.

8)Η σωτηρία στους καθολικούς εξαρτάται περισσότερο από τα καλά έργα και επιμένουν σε αυτά, ενώ στους Προτεστάντες περισσότερο από τον Θεό. Στους ορθόδοξους και από τον Θεό και από τον άνθρωπο.

9)Η ύπαρξη της θείας χάρης και της αποστολικής διαδοχής στους ιερείς είναι αμφίβολη στους καθολικούς, ανύπαρκτη στους Προτεστάντες, δεδομένη στην ορθοδοξία, γι’ αυτό π.χ ο αγιασμός στους καθολικούς αλλοιώνεται, ενώ στους Ορθόδοξους παραμένει αναλλοίωτος ή το Άγιο Φως στον τάφο του Χριστού δεν εμφανίζεται αν την τελετουργία δεν την τελέσει ορθόδοξος Πατριάρχης. Για πολλούς Πατέρες ο καθολικισμός είναι αίρεση και τα μυστήρια του αμφισβητήσιμα, γι’ αυτό ο καθολικός που μεταστρέφεται στην Ορθοδοξία το τέλειο είναι να ξαναβαπτίζεται ορθόδοξα.

10)Η καθολική Εκκλησία έχει συγχρόνως και πολιτική εξουσία, είναι κράτος που στην Ορθοδοξία είναι ανεπίτρεπτο. Ο ορθόδοξος ιερέας έχει το δικαίωμα του εκλέγειν αλλά όχι του εκλέγεσθαι. Μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις αναλαμβάνει την ηγεσία η Εκκλησία όπως π.χ στην περίοδο της Τουρκοκρατίας.

11)Πνευματικότητα, ασκητικότητα, και λατρευτικός πλούτος χαρακτηρίζουν την Ορθοδοξία, ενώ κοσμικότητα  κοινωνική δράση τον καθολικισμό ακόμη και στο μοναχισμό.

12)Αγία Γραφή και ιερή παράδοση είναι οι πηγές της ορθόδοξης πίστης, Πάπας – Αγία Γραφή και ιερή παράδοση για τους καθολικούς, ενώ μόνο η Αγία Γραφή στους Προτεστάντες.

13. Στην Ορθοδοξία ο λαός έχει τον πρώτο λόγο, είναι το κριτήριο της αλήθειας και πάνω από τις συνόδους, ενώ στους καθολικούς ο Πάπας.