ΕΒΡΑΙΟΙ-ΙΟΥΔΑΙΟΙ-ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ

ΕΒΡΑΙΟΙ-ΙΟΥΔΑΙΟΙ-ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ

 (31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΗΜΕΡΑ ΕΒΡΑΪΚΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ)

Οι έννοιες «εβραίος», «ισραηλίτης» και «ιουδαίος» ταυτίζονται απόλυτα σήμερα. Δηλαδή είναι διαφορετικές λέξεις που εκφράζουν τον ίδιο άνθρωπο, αν και η ιστορική προέλευση της κάθε λέξης είναι διαφορετική.

Εβραίος:Περάτης. Προέρχεται από την εβραική ρίζα «ivri/hever» που σημαίνει «περνάω πέρα» και αναφέρεται στο πέρασμα του Ιορδάνη Ποταμού από τους Εβραίους κατά την Εξοδο από την Αίγυπτο προς στην Γη της Χαναάν (άλλοι ισχυρίζονται οτι αφορά το πέρασμα από τον Ευφράτη όταν ο Αβραάμ μεταναστεύσε από την Μεσσοποταμία). Αναφέρεται στο οποιοδήποτε άτομο που πιστεύει στην εβραική θρησκεία ή αναγνωρίζει τον εαυτό του στο σύνολο των θρησκευτικών και πολιτισμικών παραδόσεων του εβραικού πολιτισμού.
«Είμαι ελληνικής καταγωγής, έλληνας υπήκοος, εβραϊκού θρησκεύματος».

Ισραηλίτης: Ακριβές συνώνυμο του «εβραίος». Η μετάφραση είναι: «αυτός που ανήκει στο λαό που κατάγεται από τον Ιακώβ». Ο Ιακώβ μετά από μια πάλη με τον Θεό άλλαξε το όνομα σε Ισραήλ, (σημαίνει «ο Θεός τον ενδυνάμωσε») και έτσι έχουμε τους ισραηλίτες – τους απογόνους του Ιακώβ.

Στην Παλαιά Διαθήκη/Τορά όταν μιλάμε για τον Λαό του Ισραήλ (αν και η αυθεντική εβραική έκφραση είναι Γιοι του Ισραήλ), δηλαδή τους Ισραηλίτες, αναφερόμαστε στην θρησκευτική και εθνική ομάδα που συνιστούσε το αρχαίο Βασίλειο του Ισραήλ και είναι ο λαός του Μωυσή, Σολομώντα και Ιησού. Μετά την Διασπορά των ρωμαικών χρόνων ο όρος έχασε το εθνικό του νόημα και σήμερα περιγράφει αποκλειστικά τους πιστούς της Εβραικής θρησκείας στον μη-αγγλόφωνο κόσμο. Στον αγγλόφωνο κόσμο ο όρος είναι αδόκιμος και αναφέρεται αποκλειστικά στο Βιβλικό λαό και όχι στους σύγχρονους εβραίους.
«Στην συναγωγή προχθές μαζεύτηκαν άγγλοι ισραηλίτες, ισραηλινοί ισραηλίτες και έλληνες ισραηλίτες»

Ιουδαίος: Ακριβές συνώνυμο του «εβραίος» και του «ισραηλίτης». Η ρίζα προέρχεται από το όνομα μιας εκ των πιο σημαντικών των 12 φυλών του Αρχαίου Ισραήλ, της Φυλής του Ιούδα.

Οταν οι αρχαίοι ισραηλίτες γύρισαν από την αιχμαλωσία στην Βαβυλώνα, εγκαταστάθηκαν στο έδαφος της φυλής του Ιούδα. Εκεί δημιουργήθηκε και ένα από τα δυο βασίλεια στα οποία διασπάστηκε το βασίλειο του Σολομώντα, το Βασίλειο του Ιουδα. Σήμερα Ιουδαία ονομάζεται η Δυτική Οχθη στα εβραικά ενώ το «εβραίος» μεταφράζεται ώς «γεουντί». Το όνομα δεν έχει καμία σχέση με τον Ιούδα Ισκαριώτη, μια συνωνυμία όπως αυτή του Ιησού Χριστού με τον Ιησού του Ναυή, (ο ήρωας της Παλαιάς Διαθήκης που κατέλαβε την Ιεριχώ). Ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε οτι σύμφωνα με τους Προφήτες ο Μεσσίας θα έπρεπε να προέρχεται από την φυλή του Ιούδα και άρα σύμφωνα με τον Χριστιανισμό ο Ιησούς ανήκε στην φυλή του Ιούδα.
«Ο Ιουδαϊσμός είναι μια από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες»

Ισραηλινός: ο υπήκοος του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ. Μπορεί να είναι εβραίος, χριστιανός ορθόδοξος ή καθολικός, μουσουλμάνος σιϊτης ή σουνίτης, μπαχαί κτλ. Ο όρος δημιουργήθηκε το 1948.
«Ο Ταλαάτ ζεί στην Χαιφα και είναι Ισραηλινός, αραβικής καταγωγής και μουσουλμάνος σουνίτης»

 Οι Εβραίοι Ελληνες χρησιμοποιούν μεταξύ τους το “εβραίος” και όχι το «ισραηλίτης».

Το «ιουδαίος» είναι αποδεκτό στην Ελλάδα αλλά δεν χρησιμοποιείται ούτε από τους ίδιους τους εβραίους έλληνες αλλά και ούτε επίσημα από το Ελληνικό Κράτος, (ο Ελληνικός Στρατός που τον υιοθετεί λανθάνει σύμφωνα με το γράμμα του νόμου).