Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

               ΒΑΣΙΚΑ ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ

1. Δεν γεννιόμαστε δάσκαλοι αλλά γινόμαστε με το ενδιαφέρον την αγάπη για το έργο μας και τους μαθητές μας.
2. Χρυσούς κανόνας της Διδακτικής: Ποτέ δεν λέμε και δεν κάνουμε ότι μπορεί να πει και να κάνει ο μαθητής.  Μετατρέπουμε την τάξη σε κοινότητα μάθησης αξιοποιώντας τη δυναμική της αλληλεπίδρασης.
 3. «Αν το παιδί δεν μπορεί να μάθει με τον τρόπο που το διδάσκουμε να το διδάξουμε με τον τρόπο που μπορεί να μάθει»Maria Montessori
4. «Αν διδάσκουμε σήμερα όπως χθες, στερούμε από τα παιδιά μας το αύριο» john Dewey.
5. Το τί θα διδάξω προηγείται του πώς θα το διδάξω. Κάθε είδος μάθησης απαιτεί άλλη διδακτική προσέγγιση.
6. Το επίπεδο του μαθήματος δεν απευθύνεται στο μέσο όρο της τάξης αλλά σ’ όλους τους μαθητές, με την διαφοροποιημένη, πολυτροπική και πολυεπίπεδη διδασκαλία.
7. Είμαστε ευχάριστοι στη διδασκαλία, έχουμε χιούμορ, επιλέγουμε ευχάριστους τρόπους μετάδοσης των γνώσεων. «Παίζοντας δίδασκε» κατά το δυνατόν γιατί «Βίαιον ουδέν έμμονον μάθημα»
8. Δίνουμε παιδεία και όχι εκπαίδευση, αφού «αναγκαιότατον μάθημα το απομαθείν τα κακά» Στοβαίος, Ανθολόγιον 2.31.34. «Δεν παιδεύουμε απαιδεύτως» Γρηγ. Θεολόγος. «Βακτηρία γαρ εστί παιδεία βίου» Μένανδρος,Γνώμαι Μονόστιχοι. Στα Θρησκευτικά ο σκοπός είναι: γνωστικός, μορφωτικός, ενημερωτικός, ηθικός, ανθρωπιστικός.
9. Δεν κάνουμε διδασκαλία : Μονολογική, Μετωπική, Δασκαλοκεντρική, Βιβλιοκεντρική (Ο καθηγητής δεν πρέπει να είναι απομαγνητοφωνημένη κασέτα του εγχειριδίου. Δεν είμαστε αναμεταδότες –μεταβιβαστές γνώσεων αλλά συνδημιουργοί, αλληλοτροφοδότες, τους οδηγούμε στη μεταγνώση).
10. Ναι στη Διαλογική, Μαθητοκεντρική, Διαθεματική, Διεπιστημονική, Εννοιοκεντρική, Ομαδοσυνεργατική, Βιωματική,  Διαφοροποιημένη, ανακαλυπτική, οπτικοποιημένη, Φθίνουσας καθοδήγησης, με Αυτενέργεια, Εποπτεία, Δραστηριότητες Υπόθεσης και Πρόβλεψης, με Κατηγοριοποιήσεις, Διατάξεις, Ιεραρχήσεις. Χρήση του εκπαιδευτικού δράματος,της ταύτισης ρόλων και της τέχνης στη διδασκαλία.
 11. Χρήση όσο το δυνατόν περισσότερο οπτικοακουστικών μέσων διδασκαλίας. Μαθαίνουμε 75% με την όραση, 13% με την ακοή, 6% με την αφή, 3% με την γεύση, 3% με την όσφρηση.  Να προχωρήσουμε από την  λεκτική στην εικονική –οπτικοποιημένη μάθηση, που είναι τρισδιάστατη και πολυαισθητηριακή.
   12.  Επαφή με το διδασκόμενο αντικείμενο με όσο το δυνατόν περισσότερες αισθήσεις. Διπλό και πολλαπλό ίχνος γνώσης(εικόνα, ήχος,κλπ). «Ουδέν εν τη νοήσει ό μη πρότερον εν τη αισθήσει» Αριστοτέλης. Η χρήση της τεχνολογίας, βοηθά το πέρασμα από τη λογοκεντρική στην ανακαλυπτική μάθηση. «Κάθε φορά που διδάσκουμε κάτι σ’ ένα παιδί το εμποδίζουμε να το ανακαλύψει»Piaget. Comenious:Πατέρας της εποπτικής διδασκαλίας. Το ίδιο και ο Rousseau και ο Pestalozzi. Μετά πήγαμε στη διδασκαλία με δράση και στη συνέχεια της αυτενέργειας (σχολείο εργασίας)
13. Απλοποιούμε τις δύσκολες έννοιες με παραδείγματα. «Αν μία εικόνα χίλιες λέξεις, ένα παράδειγμα χίλιες εικόνες».
14. Κάνουμε ερωτήσεις, γενικές σ’ όλη την τάξη και ειδικές ατομικές στους μαθητές που δεν συμμετέχουν.
 Δεν απαντάμε εμείς αμέσως στις ερωτήσεις μαθητών, ούτε απολογούμαστε, αν πρώτα δεν επιστραφεί η ερώτηση στους μαθητές για να απαντηθεί, να συζητηθεί και στο τέλος εμείς. Η διδασκαλία θέλει γνώση και τρόπο.(Β.Κορνάρος)
15. Κάνουμε εμείς το συνήγορο του διαβόλου, ζητώντας τις απαντήσεις από τους μαθητές. Στήριξη και εμπιστοσύνη περισσότερο και λιγότερο έλεγχος και τιμωρία.