Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

11 ΣΧΟΛΕΣ ΑΕΙ ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ


Οι 11 σχολές ΑΕΙ που ανοίγουν πολλές επαγγελματικές πόρτες
AlfavitaAlfavita

ΕΞΥΠΝΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ
Tμήματα με μοναδικά αντικείμενα σπουδών, που παρέχουν πολλαπλές επαγγελματικές διεξόδους και δεν χρειάζονται υψηλές βαθμολογίες εισαγωγής παρουσιάζει το σημερινό «Εθνος - Παιδεία».
Ανάμεσα στα περίπου 400 τμήματα των ΑΕΙ υπάρχουν ορισμένα τα οποία πολύ συχνά δεν επιλέγονται από τους υποψηφίους, παρά το γεγονός ότι οδηγούν σε κλασικές ή περιζήτητες ειδικότητες λόγω του γεγονότος πως η ονομασία τους είτε παραπέμπει σε άλλους κλάδους είτε δεν είναι εύληπτη από τους μαθητές.
Πολλά από αυτά τα τμήματα, όμως, παρέχουν πτυχία τα οποία όχι μόνο είναι περιζήτητα στην αγορά εργασίας αλλά μπορούν να οδηγήσουν και σε διαφορετικές επαγγελματικές θέσεις, που όμως αυτό είναι δυσδιάκριτο λόγω της ονομασία τους.
Μηχανογραφικό
Παρ' όλα αυτά αποτελεί υποχρέωση τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών, που τους βοηθούν στην ενημέρωση και τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού, να γνωρίσουν και τα συγκεκριμένα τμήματα προκειμένου να διευρύνουν τις επιλογές τους αλλά και να έχουν επίγνωση όλων των δυνατοτήτων που έχουν για να επιλέξουν κάποιο κλάδο - επάγγελμα.
Εξετάζοντας, λοιπόν, ανά πεδίο τα συγκεκριμένα δεδομένα, μπορούμε να εντοπίσουμε τα ακόλουθα τμήματα τα οποία αποτελούν έξυπνες επιλογές, καθώς συχνά απαιτούνται και λιγότερα μόρια εισαγωγής από παρεμφερή και ευρύτερα γνωστά τμήματα που οδηγούν στον ίδιο κλάδο.
Οπως μας εξηγεί ο κ. Χρήστος Τουσάνης, σύμβουλος Σταδιοδρομίας Employ - www.e-employ.gr, τέτοια τμήματα είναι:
Στο 1ο και το 5ο Επιστημονικό Πεδίο, το Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών -μέσω της αντίστοιχης κατεύθυνσης- δίνει το δικαίωμα στους αποφοίτους να εργαστούν και ως οικονομολόγοι. Την ίδια δυνατότητα παρέχει και το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης της Παντείου, που επίσης είναι τμήμα κοινό και στο 1ο και το 5ο Επιστημονικό Πεδίο.
- Το Τμήμα Εκπαιδευτικής Κοινωνικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας δίνει τη δυνατότητα -ανάλογα με την κατεύθυνση- ο απόφοιτος να εργαστεί είτε ως κοινωνιολόγος, είτε ως δάσκαλος ειδικής αγωγής. Ως κοινωνιολόγος μπορεί να εργαστεί και ο απόφοιτος της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου αλλά και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας Αιγαίου με κατεύθυνση Κοινωνικής Ανθρωπολογίας.
Τέλος, σημαντικό δεδομένο για τους υποψηφίους της Θεωρητικής αποτελεί το εντελώς διαφορετικό επιστημονικό-επαγγελματικό πεδίο που οδηγείται ο φοιτητής που ενδιαφέρεται για το Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης & Πολιτικής Επιστήμης Θράκης, καθώς ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στις εισαγωγικές κατευθύνσεις του τμήματος. Η εισαγωγική κατεύθυνση Κοινωνικής Διοίκησης δίνει τη δυνατότητα στους αποφοίτους να δραστηριοποιηθούν μελλοντικά ως κοινωνικοί λειτουργοί εν αντιθέσει με την εισαγωγική κατεύθυνση Πολιτικής Επιστήμης, που οι απόφοιτοί της αποκτούν επαγγελματικά δικαιώματα Πολιτικού Επιστήμονα (ΠΕ13).
Στο δεύτερο πεδίο των Θετικών Επιστημών, ένα δεδομένο που διαφεύγει συχνά της προσοχής των υποψηφίων είναι πως στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Μετσοβίου Πολυτεχνείου ο φοιτητής έχει η δυνατότητα μετά το 2 έτος σπουδών να ακολουθήσει κατεύθυνση είτε μαθηματικού, είτε φυσικού με ενασχόληση-εξειδίκευση στο αντίστοιχο επιστημονικό πεδίο. Από το Τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Πειραιά οι απόφοιτοι αποκτούν επαγγελματικά δικαιώματα οικονομολόγου και με εύλογη δυνατότητα παράλληλα να ανοίξουν και λογιστικό γραφείο.
Στο 3ο Επιστημονικό Πεδίο στον κλάδο της Υγείας, οι υποψήφιοι θα πρέπει να γνωρίζουν πως το σχετικό τμήμα της Αλεξανδρούπολης εμβαθύνει, βέβαια, στη Μοριακή Βιολογία και τη Γενετική, αλλά παράλληλα τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων είναι βιολόγου όπως και από τα υπόλοιπα σχετικά τμήματα βιολογίας.
Ενα από τα αξιόλογα πολυτεχνικά τμήματα στο Μετσόβιο είναι και το Τμήμα Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών, όπου οι απόφοιτοι έχουν ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με τους μηχανολόγους μηχανικούς.
Τέχνες
Για όσους μαθητές υπάρχει έντονο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, στο 4ο Επιστημονικό Πεδίο το Τμήμα Πλαστικών Τεχνών & Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων εντάσσει τους αποφοίτους στον κλάδο ΠΕ08 με τη δυνατότητα να διδάξουν στη δημόσια αλλά και ιδιωτική εκπαίδευση Καλλιτεχνικά Μαθήματα.
Καταλήγοντας για όσους μαθητές ένα από τα πεδία ενδιαφέροντος είναι και το 5ο Επιστημονικό Πεδίο, το Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Αθλητισμού Πελοποννήσου αποσκοπεί στην εμβάθυνση στον κλάδο του Sport Management αλλά παράλληλα από το 2008, με σχετική απόφαση, οι απόφοιτοι έχουν αποκτήσει και επαγγελματικά δικαιώματα οικονομολόγου - λογιστή.
Τα προαναφερθέντα τμήματα καταδεικνύουν ορισμένα από τα δεκάδες «μυστικά» που κρύβει το μηχανογραφικό αλλά και η τριτοβάθμια εκπαίδευση γενικότερα, δεδομένα τα οποία ο κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να γνωρίζει προκειμένου να έχει πλήρη επίγνωση όλων των επαγγελματικών και εκπαιδευτικών επιλογών που του παρέχονται μέσα από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Γι' αυτόν τον λόγο αναπόσπαστο κομμάτι του επαγγελματικού προσανατολισμού αποτελεί και η έγκυρη εκπαιδευτική πληροφόρηση που θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό να κάνουμε τις καλύτερες δυνατές επιλογές.
Μετσόβιο
Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών
Τα μαθήματα του Προγράμματος Σπουδών της Σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών διακρίνονται σε υποχρεωτικά, σε επιλεγόμενα και σε προπτυχιακής ειδίκευσης, ενώ κατανέμονται σε εννέα (9) εξάμηνα. Το δέκατο εξάμηνο είναι αφιερωμένο στην πρακτική εξάσκηση και την εκπόνηση διπλωματικής εργασίας.
Μεταπτυχιακές σπουδές
Αντικείμενο του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών είναι η ενίσχυση της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας και η παραγωγή νέας γνώσης στο επιστημονικό πεδίο της Ναυτικής και Θαλάσσιας Τεχνολογίας και Επιστήμης, πεδίο που αναφέρεται σε τρεις επιμέρους επιστημονικές περιοχές, τη Ναυτική Τεχνολογία, τη Θαλάσσια και Παράκτια Τεχνολογία και τη Θαλάσσια Επιστήμη.
Οι απόφοιτοι αποκτούν δίπλωμα ναυπηγού-μηχανολόγου μηχανικού και εγγραφόμενοι στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) λαμβάνουν άδεια άσκησης επαγγέλματος. Οι πτυχιούχοι μπορούν να καλύψουν θέσεις εργασίας σε τομείς ανάλογους με τις σπουδές και την εξειδίκευσή τους.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μπορούν να απασχοληθούν στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα: σε υπηρεσίες των υπουργείων Εμπ. Ναυτιλίας, Εθνικής Αμυνας (Πολεμικό Ναυτικό), Μεταφορών, σε οργανισμούς λιμένων και ναυπηγεία, στον Ελληνικό Νηογνώμονα, σε ερευνητικά ινστιτούτα, σε τράπεζες, σε ασφαλιστικές εταιρείες, ως σύμβουλοι ή εμπειρογνώμονες σε ναυτιλιακά γραφεία, ως μελετητές, ως επιβλέποντες, ή ως πραγματογνώμονες σε ναυπηγικά γραφεία, ναυτιλιακές επιχειρήσεις, ως μηχανικοί πλοίων, αρχιμηχανικοί, επιβλέποντες νέων κατασκευών ή επισκευών, ως νηογνώμονες, σε μηχανολογικά γραφεία, ως μελετητές επιβλέποντες, ως καθηγητές, ακολουθώντας ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Οι πτυχιούχοι έχουν το δικαίωμα να υπογράφουν μελέτες κατασκευής πλωτών έργων, ορισμένου μεγέθους και χωρητικότητας, εγκαταστάσεις ναυπηγείων και ναυπηγικές εργασίες. Ο ναυπηγός-μηχανολόγος αν θελήσει να ασχοληθεί με μελέτες ή εργοληψίες, θα πρέπει να αποκτήσει μελετητικό & εργολαβικό πτυχίο, όπως όλοι οι μηχανικοί.
Πελοπόννησος
Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού
Το Τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού της Σχολής Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου παρέχει στους πτυχιούχους του την απαιτούμενη επιστημονική γνώση και κατάρτιση για να ασχοληθούν με τις ακόλουθες δραστηριότητες:
α. Ως διοικητικά και οικονομικά στελέχη σε αθλητικές επιχειρήσεις, αθλητικούς οργανισμούς και λοιπούς αθλητικούς φορείς, όπως, ιδίως, σε αθλητικά σωματεία, ενώσεις και ομοσπονδίες, αθλητικές ανώνυμες εταιρείες και τμήματα αμειβομένων αθλητών.
β. Ως διοικητικά και οικονομικά στελέχη των αθλητικών οργανισμών και επιχειρήσεων που ιδρύουν οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης.
γ. Ως διοικητικά και οικονομικά στελέχη της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και του Οργανισμού Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου.
δ. Ως στελέχη διοργάνωσης αθλητικών εκδηλώσεων του υπουργείου Πολιτισμού.
ε. Ως στελέχη διοργάνωσης αθλητικών δραστηριοτήτων και ως εμψυχωτές (animator) σε ξενοδοχειακές μονάδες και κατασκηνώσεις.
στ. Ως διοικητικά και οικονομικά στελέχη σε κάθε δημόσια και ιδιωτική επιχείρηση, με αντικείμενο εν όλω ή εν μέρει αθλητικές δραστηριότητες. Οι απόφοιτοι του τμήματος θα πρέπει να γνωρίζουν ότι με απόφαση που κοινοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Πελοποννή- σου στις 12 Ιουλίου του 2013 έχουν τη δυνατότητα να εγγραφούν στο Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος. Η ίδια δυνατότητα δίνεται και στους κατόχους του μεταπτυχιακού τίτλου «Οργάνωση και Διοίκηση των Αθλητικών Οργανισμών και Επιχειρήσεων».
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης
Οι απόφοιτοι του Τμήματος Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με πτυχίο της κατεύθυνσης Εικαστικών και πιστοποιητικό ευδόκιμης παρακολούθησης θεωρητικών και ιστορικών σπουδών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων ή πτυχίο ισότιμο και αντίστοιχο ομοταγούς ιδρύματος της αλλοδαπής εντάσσονται και στον κλάδο εκπαιδευτικού προσωπικού της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης AT8 Καλλιτεχνικών Μαθημάτων.
Το Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης έχει ως αποστολή να καλλιεργεί και να προάγει τις εικαστικές τέχνες με την ακαδημαϊκή και εφαρμοσμένη διδασκαλία, να παρέχει στους φοιτητές τα απαραίτητα εφόδια που εξασφαλίζουν την άρτια καλλιτεχνική και επαγγελματική τους σταδιοδρομία, αναβαθμίζοντας την καλλιτεχνική και αισθητική παιδεία, να τους εκπαιδεύει στην Ιστορία και τη Θεωρία της Τέχνης και να συμβάλλει στην κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου.
Ιδρύθηκε το 2000 και από το ακαδημαϊκό έτος 2006-'07 λειτουργούν δύο κατευθύνσεις σπουδών, η κατεύθυνση των Εικαστικών και η κατεύθυνση Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης. Οι φοιτητές έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν μία από τις δύο κατευθύνσεις, η οποία και αναγράφεται στο πτυχίο του Τμήματος Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης. Οι φοιτητές, αφού λάβουν τις απαραίτητες γενικές γνώσεις (μαθήματα κορμού), ακολουθούν μία από τις δύο κατευθύνσεις του τμήματος και καλούνται να χτίσουν πάνω σε αυτές το πρόγραμμα σπουδών επιλέγοντας τα γνωστικά αντικείμενα που διαμορφώνουν την αντίστοιχη κατεύθυνση ώστε να τους προσφέρει την εξειδίκευση στο αντικείμενο της επιλογής τους.
Ν. Τρίγκα - Μ. Νιβολιανίτης
OI EIΣΑΚΤΕΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΑΝΑ ΣΧΟΛΗ
ΤΜΗΜΑ
ΕΙΣΑΚΤΕΟΙ 2013
ΒΑΣΕΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 2013
Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών Θεσσαλονίκης
139
14.952
Δημόσιας Διοίκησης Παντείου
207
14.612
Εκπαιδευτικής Κοινωνικής Πολιτικής Μακεδονίας
108
16.714
Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Παντείου
112
14.063
Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας Αιγαίου
126
10.848
Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής Επιστήμης Δημοκρίτειο
144
12.030
Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών ΕΜΠ
144
15.212
Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής Δημοκρίτειο
90
16.626
Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ
76
17.882
Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης Ιωαννίνων
90
8.008
Οργάνωσης και Διοίκησης Αθλητισμού Πελοποννήσου
108
9.307


Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

AΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ


Αναμνήσεις από το Αλβανικό Μέτωπο

  αναδημοσίευση από εφ. ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ
                                                       
                           
                         Καλογεράκης Στυλιανός

Το 1940, στα τριαντατρία του, επιστρατεύεται για τον πόλεμο στην Αλβανία, αφήνοντας τρία παιδιά και τη γυναίκα του ο Καλογεροστελιανός (Κατσαντωνιά), από τον Άι-Γιάννη Αμαρίου, όπως σημειώνει στα Απομνημονεύματά του.
      Την παραμονή πριν φύγει, βάζει τη  σέλα στη ψαρί φοράδα του και τα καλά, πλουμιστά, επίσημα σελοσκαλοχάλινα, που είχε για τις ξεχωριστές περιστάσεις, τους γάμους, τα βαφτίσια, τα πανηγύρια. Τη στολίζει και πάει να αποχαιρετίσει τα τσιφλίκια, τα λιόφυτα και τα χωράφια του, με τα οποία τόσα χρόνια έκανε παρέα. Συγκινημένος ξέρει πως μπορεί να μην ξαναγυρίσει, να μην τα ξαναχαρεί.  Ποιός ξέρει θα τα ξαναδεί; Θα γυρίσει ζωντανός ή πεθαμένος, ή μισερός και σακατεμένος από τον πόλεμο; Αυτά ο Θεός τα ξέρει μόνο. Γυρίζει στο σπίτι και ετοιμάζεται.
      Η Στελιανή η γυναίκα του κλαίει συγκινημένη, γιατί δεν ξέρει τί την περιμένει και του ετοιμάζει το βουργίδι για το δρόμο μέχρι την Αλβανία, που δεν ήξερε και πόσο μακριά ήταν. Βάζει τυρί, ψωμί, ελιές, κρεμμύδια. Κοπελιά 27 χρονών την αφήνει με τρεις γιους και τη μάνα του. Αφήνει και το φαμέγιο (υπηρέτη) του, το Νικολή, που αργότερα καλογέρεψε στα Ηρακλειώτικα  και  Λασιθιώτικα μοναστήρια, να τη βοηθά στα ζώα και στις δουλειές. Την έγνοια της θα είχαν και οι  αδερφοί  της ο Μακρυγιώργης και ο Ιάκωβος.
    Παίρνει στη συνέχεια τα παλιά τουφέκια του τα ασημοπλουμισμένα, που είχε από το παππού της Στελιανής, τον Καπετάν Ψαρουδογιάννη και τα κρύβει σ’ ένα τρόχαλο έξω από το χωριό, στου Κυμηνάρη και παραγγέλνει στη γυναίκα του:
-Έκε τάκρυψα δεν θα το πεις κιανενούς. Αν δε γυρίσω και σκοτωθώ, θα τα ξεχώσεις, όταν μεγαλώσουν τα κοπέλια και θα δώσεις καθανούς ένα, επαναλαμβάνοντας άθελά του την ιστορία του Θησέα:Πρβλ. Πλουτάρχου, Θησέας 8-12.
    Ο Στελιανός καλός σκοπευτής από το στρατό ήδη, είναι οπλοπολυβολητής με το περίφημο οπλοπολυβόλο     Bren (Μπρέν)  και προωθείται στον ανεξάρτητο λόχο Κρητών, μαζί με αρκετούς συνεπαρχιώτες του από τη Νίθαυρη, το Άνω Μέρος, το Αποδούλου, τον Πλάτανο, τη Λοχριά κλπ., στην πρώτη γραμμή σε απόσταση αναπνοής από τα Ιταλικά φυλάκια.
    Οι Ιταλοί γνώριζαν ότι απέναντι τους ήταν Κρητικοί και γνωρίζοντας την ευαισθησία τους σε θέματα ηθικής τους φώναζαν με μεγάφωνα, για να τους σπάσουν το ηθικό, στα πλαίσια της προπαγάνδας και του ψυχολογικού πολέμου: «Κρητικοί φύγετε, μην ακούτε  τι σας λένε, οι Εγγλέζοι είναι στην Κρήτη τώρα και γ….τις γυναίκες και τις κόρες σας».
     Συμμετείχε σε μάχες και στο χαλασμό του πολέμου, είδε συγχωριανούς του και συστρατιώτες του, αλλά και Ιταλούς σκοτωμένους, διαλυμένους, παραμορφωμένους. Έζησε όλη τη φρίκη του πολέμου, αλλά και το μεγαλείο της θυσίας και του χρέους για την πατρίδα και τη λευτεριά, που τόσες γενεές προγόνων του πριν απ’ αυτόν είχαν επιτελέσει. Έζησε με αντρειωμένους, που στη φωτιά της μάχης δεν λογάριαζαν τη ζωή τους και συνειδητά ριψοκινδύνευαν προκαλώντας με την τόλμη τους τον ίδιο το θάνατο.
 Είδε το λοχαγό του Σγουρό να βγαίνει από το χαράκωμα μέσα στο θανατηφόρο κροτάλισμα των πολυβόλων του εχθρού και να στέκεται όρθιος.
-Μπές μέσα λοχαγέ γιατί καμιά ώρα θα σε σέρνω από τη ποδάρα σου σε κανένα λάκκο και είσαι και βαρύς και δε θα σέρνεσαι, του φώναζε.
-Μωρέ Καλόγερε η σφαίρα όταν βγαίνει από το εργοστάσιο γράφει πάνω για ποιον είναι και άμα γράφει το όνομα σου, ότι και να κάνεις δε γλιτώνεις, θα σε βρει όπου και νάσε.
-Πρόσεχε εσύ και ας γράφει αυτή ότι θέλει. Εμένα μου αρέσουν οι παλικαριές του λέω μα όταν χρειάζονται, αλλιώς είναι κουζουλάδες. Τα παλικάρια πρέπει να προσέχουν όχι να σκοτώνονται  χωρίς λόγο, γιατί η πατρίδα τάχει ανάγκη. Να κάνεις την παλικαριά μα να ζεις όχι να πεθάνεις χωρίς λόγο.
      
       Σε μια μάχη ήμουν πεσμένος πίσω από ένα χαράκι. Οι Ιταλοί με είχαν επισημάνει και δεν με άφηναν να κουνηθώ καθόλου. Οι σφαίρες έπεφταν βροχή πάνω στο χαράκι και δίπλα μου. Ποιός κερατάς, λέω στο διπλανό μου, μωρέ Γιώργη μου βάνει, μπάς και με χτυπά δικός μας. Ξάνοιξε επαέ ήντα γίνεται. Κουνώ λίγο το κράνος μου, βροχή πάλι οι σφαίρες. Άμε διάολε σκάσε λέω  και ήντα γίνεται. Κάτσε ετά μου λέει ο Γιώργης μέχρι να δούμε ήντα θα γίνει γιατί σ’έχουν επισημάνει οι Ιταλοί. Όταν σε λίγο οι δικοί μας τους αρχίζουν ομαδικά πυρά βρίσκω το χρόνο και μ’ένα σάλτο πέφτω στο χαράκωμα και γλίτωσα.
      Είδε το χέρι του Θεού πολλές φορές να τον προστατεύει:
-Πήγαινε μωρέ Καλόγερε στο παρατηρητήριο σήμερα, που έχεις και γερά μάτια, να δεις τι κάνουν οι Ιταλοί.
-Λοχία κάθε μέρα θα πηγαίνω εγώ; Βαρέθηκα να πάει και κανένας άλλος.
-Γιώργη πήγαινε εσύ γιατί ο Καλόγερος έχει τα μπουριά του σήμερα, λέει τότε ο λοχίας.
Σηκώνεται ο Γιώργης και ετοιμάζει την εξάρτηση βάζει τις αρβύλες του, παίρνει τις μπαλάσκες με τις σφαίρες…
Τότε διηγείται ο Καλογεροστελιανός σαν νάκουσα μια φωνή μέσα μου, στα αυτιά μου δεν κατάλαβα, να μου λέει: Καλιά σου είναι να πας. Και ξαφνιασμένος λέω ας το μωρέ Γιώργη εγώ θα πάω. -Εγώ ντύθηκα τώρα άς το.
-Δεν πειράζει άλλη φορά θα πας εσύ, του λέω. Παίρνω την εξάρτηση και φεύγω. Δεν προλαβαίνω να απομακρυνθώ στα 300 μέτρα και μια οβίδα όλμου πέφτει στο χαράκωμα τις ομάδας μου και δε μένει κανείς. Γυρίζω και τι να δω! Κομματιασμένα τα σώματα των φίλων μου, χέρια, πόδια, κεφάλια, σάρκες σκόρπιες, αίματα και μυαλά. Συγκλονίστηκα βλέποντας κομμάτια αυτούς που πριν λίγο κουβέντιαζα και αστειευόμουν. Τότε σκοτώθηκαν ο Κουτελιδάκης από το Γερακάρη και ο Γενεράλης. Ο Λοχίας Γενεράλης Μιχάλης γλίτωσε γιατί ήταν έξω από το χαράκωμα και τον σκότωσαν αργότερα οι Γερμανοί. Η φρίκη του πολέμου σ’ όλο της το μεγαλείο.

        Άλλη φορά ξαφνικά χωρίς να το αντιληφθούμε, πρόβαλαν οι Ιταλοί στα εκατό μέτρα μπροστά μας. Βάρα Καλόγερε φωνάζει ο λοχαγός. Σφίγγει το οπλοπολυβόλο και αρχίζει να ξερνά φωτιά και θάνατο. Άναψαν τα αίματά του, ξανάρθαν τα νιάτα του, αναστήθηκαν μέσα του όλοι οι πρόγονοί του που πολέμησαν την Τουρκιά και σκοτώθηκαν. Στα μπράτσα του στα πόδια του  στην ψυχή του μια παμπάλαιη δύναμη τρομερή και ακατάλυτη.
        Το αετίσιο μάτι του παγάνιζε τους Ιταλούς. Και κάθε που έβλεπε ένα κεφάλι να σηκώνεται τού ριχνε κατά κούτελα. Κακή δουλειά ναι αυτή να σκοτώνεις ανθρώπους ας είναι και οι εχθροί σου συλλογίζονταν. Μα δε φταίμε εμείς τη λευτεριά μας θέμε. Κακή δουλειά ο πόλεμος, έστω και αν σκοτώνεις Ιταλούς ψυχή έχουν κι αυτοί, μάνα τους γέννησε κοπέλια έχουν σα και μένα και τους περιμένουν, μα τι να κάνουμε που ήρθαν να μας σκλαβώσουν. Στη συνείδησή του κυριαρχούσε, αν και ως ολιγογράμματος δεν το γνώριζε,  το «είμαστε καταδικασμένοι, υποχρεωμένοι, να είμαστε ελεύθεροι» του Γάλλου φιλοσόφου Satre.
             Άλλη φορά μέσα από το χαράκωμα βλέπουμε στην απέναντι πλαγιά τους Ιταλούς να ανεβαίνουν. Σημαδεύω με το Μπρέν και ρίχνω  ριπές. Πέφτουν μερικοί και ένας με γρήγορο ζάλο ανέβαινε πάλι. Σφίγγω πιο δυνατά πάνω μου το οπλοπολυβόλο για να σταθεροποιηθεί καλύτερα και στοχεύω σταθερά. Μόλις σηκώθηκε για να προχωρήσει ρίχνω τη ριπή και τον βλέπω να πέφτει κάτω, χωρίς να σηκώνεται πάλι. Ο Θεός να συγχωρέσει κ’ αυτόν τον κακομοίρη και μένα είπα μέσα μου, σήμερα αυτός αύριο εγώ, αν και κατά πως λένε τα βιβλία ο σκοτωμός στο πόλεμο φόνος δε λογάται, γιατί η λευτεριά τ’ ανθρώπου αξίζει πιο πολύ απ’ τη ζωή του κατακτητή.         
       Δίπλα του πολεμούσε τραυματισμένος ο Μανώλης. Δεμένο ήταν το κεφάλι του, χάρβαλο από τα τραύματα, οι πληγές δεν πραγάλιαζαν μήτε και σταματούσαν τα αίματα και αυτός συνέχιζε να πολεμά. Τα γένια του είχαν κατακοκκινίσει και έσταζαν. Μα είχε γονατίσει στην τουφεκίστρα του με την ψυχή στο στόμα μέχρι τέλους. Αθάνατη ράτσα, ηρωική, στο DNΑ σου φέρνεις την αγωνιστικότητα, αιώνες τώρα, η ίδια πάντα.

Μερικοί σκότωναν Ιταλούς αιχμαλώτους, παρά τις διαταγές.
     Τους αιχμαλώτους πάντα τους σεβόμουν και τους προστάτευα. Μου έδωσαν μια μέρα ένα αιχμάλωτο Ιταλό να τον γυρίσω πίσω στο Σύνταγμα. Προχωρούσαμε από χαράκωμα σε χαράκωμα γιατί βομβάρδιζαν οι Ιταλοί. Κάποια στιγμή τον χάνω από δίπλα μου κοιτάζω και τον τραβούσαν οι δικοί μας πιο πέρα να τον σφάξουν. Μόλις με είδε ο κακομοίρης μου φώναζε στη γλώσσα της ράτσας του γιατί καταλάβαινε τον κίνδυνο. Είχαμε και μεις τέτοιους δεν είμαστε αγγελούδια. Πετάγομαι έξω από το χαράκωμα και τρέχω προς το μέρος του. Γυρίζω το οπλοπολυβόλο πάνω τους και φωνάζω αφήστε τον μωρέ. Αν θέλετε να σκοτώσετε Ιταλούς να πάτε στη πρώτη γραμμή και όχι να κάθεστε στα μετόπισθεν και να σκοτώνετε αιχμαλώτους. Πάρ’ όλο το μεγαλείο του έπους του 40 είχαμε και εμείς ανέντιμους όπως σ’ όλους τους στρατούς.
    Άλλοτε είχαμε ανακαταλάβει μετά από μάχη το ύψωμα της Σπαθάρας, και προχωρούσαμε με το λοχαγό για να δούμε για τραυματίες. Τότε ένας τραυματίας Ιταλός πετάγεται από ένα σκίνο με τα χέρια ψηλά να παραδοθεί μόλις είδε τον αξιωματικό. Τότε ο συστρατιώτης μου και κοντοχωριανός μου  ο Κ…σηκώνει το τουφέκι του και τον πυροβολεί. Μία, δύο, τρεις φορές. Έβλεπα τις σφαίρες να μπαίνουν στο κορμί του και τον λυπήθηκα, βλέποντας τον να πέφτει νεκρός. Ο λοχαγός τον κατσαδιάζει. Γιατί τόκανες αυτό του λέει; Πού ξέρεις τι μυστικά του εχθρού μπορούσαμε να μάθουμε απ’ αυτόν;
-Εδά θα τον μαρτεύω (κρατώ για πάχυνση) απαντά εκείνος.
-Τέλειωσε ο πόλεμος και γυρίζουμε πίσω. Μετά από χρόνια παίρνει φωτιά το σπίτι του και του καίγονται μέσα δυό γιοι του. Σκέφτηκα. Τώρα πληρώνει για τον Ιταλό αιχμάλωτο που σκότωσε. Θεία δίκη; δεν ξέρω.
Κάνανε τέτοια οι δικοί μας στους αιχμαλώτους και το ήξεραν οι Ιταλοί και δεν παραδιδόταν, αλλιώς θα λιποταχτούσαν σε μας πολλοί περισσότεροι. Και στο πόλεμο όταν σκοτώσεις αιχμάλωτο ή χωρίς λόγο, έξω από τη μάχη είσαι φονιάς και όχι αντρειωμένος και ήρωας. Στον πόλεμο ούτε όλα επιτρέπονται ούτε όλα είναι ηθικά, δίκαια, έντιμα, έστω και αν δεν τιμωρήσαι.
    
    Τους σκοτωμένους Ιταλούς και δικούς μας τους έψαχναν τους ξεψείριζαν για ρολόγια και δαχτυλίδια. Εγώ δεν το έκανα γιατί το θεωρούσα γρουσουζιά, επειδή έλεγαν πως όποιος πάρει αντικείμενο σκοτωμένου σκοτώνεται και αυτός.
Μωρέ Στελιανέ μου λέει μετά από μια μάχη ο Τζίτζικας ο Γιώργης(Ζούλης), από το Άνω Μέρος, ξεψείρισες τους σκοτωμένους Ιταλούς; -Όχι του λέω γιατί κάνουν κακό αποδοσούδι. -Ναι καλά, μπουνταλές. Ψάχνει ένα σκοτωμένο Ιταλό. Φορούσε δακτυλίδι, δεν έβγαινε, του κόβει το δάκτυλο και το παίρνει.
      Τη νύχτα μαζευόμαστε στη σκηνή ανάβαμε φωτιά για να ζεσταθούμε, λέγαμε ιστορίες για να γελάσουμε να περάσει η ώρα. Στη σκοπιά πάνω στα χιόνια πάντα κινιούμουν για να μη πάθω κρυοπαγήματα και μου κόψουν τα πόδια, όπως σε τόσους άλλους και δόξα το Θεό τη γλίτωσα και από τις σφαίρες και από το κρύο.
    Βέβαια υπήρχαν στρατιώτες που πήγαν στην Αλβανία και ούτε Ιταλό είδαν ούτε τουφεκιά έριξαν, όπως μου έλεγαν, γιατί ήταν λόγω της ειδικότητάς τους στα μετόπισθεν (νοσοκόμοι, ιπποκόμοι) κ.λ.π. Πρόσφεραν βέβαια έμμεσα, γιατί και αυτοί είναι απαραίτητοι.
    
     Θυμούμαι τη περίφημη εαρινή επίθεση του Μουσουλίνι που έγινε χαλασμός από τους βομβαρδισμούς, που σκεφτόσουν το τέλος του κόσμου γίνεται.
      Δύσκολες ώρες που ο άνθρωπος χρειάζεται πίστη, δύναμη, περηφάνια για να μη ξεπέσει. Στη φρίκη της μάχης άκουγα πολλές φορές τους στρατιώτες να επικαλούνται και να ζητούν τη βοήθεια ο καθένας του Αγίου του Χωριού του και του ονόματός του: Άγιε Γιώργη φύλαξέ με, Άγιε Δημήτρη μου βοήθα με να γλιτώσω και έχω κοπέλια μικρά, Αγία μου Παρασκευή προστάτεψέ με. Άκουσα άλλους να λένε πως είδαν την Παναγία με μαύρα σα καλόγρια ντυμένη. 
   Αλήθεια από πού η τόση αντρειοσύνη και χαρά μπρος το θάνατο, που έζησαν εκεί στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας; Από πού αυτή η ακατάλυτη  δίψα, δύναμη της ζωής, το ηρωικό και άφοβο χαμόγελο μπρος στον κίνδυνο και το θάνατο;
Είχαν φιλιώσει ο χάρος και η ψυχή και έπαιζαν μαζί σαν μικρά κοπέλια.
                    

                           Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης M.A., Ph.D.