Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2024

 

Ψευδή έγγραφα και κείμενα στην αρχαία και σύγχρονη ιστορία

                        Δρ Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης

                     


                       

     Παρατηρούμε ότι πολλές φορές γίνεται χρήση εγγράφων και κειμένων του παρελθόντος χωρίς έλεγχο και επαλήθευσή τους. Όσα έγγραφα του παρελθόντος βλέπουμε δεν σημαίνει ότι είναι πάντα γνήσια. Μακάρι τα ιστορικά έγγραφα και κείμενα να ήταν αδιαμφισβήτητα, θα ήταν όλα πολύ πιο εύκολα. Για πολλά ιστορικά θέματα, γεγονότα και πρόσωπα έχουν διατυπωθεί εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις στις γραπτές πηγές. Τίποτα δεν απορρίπτουμε αλλά και τίποτα δεν υιοθετούμε εκ των προτέρων ανεξέταστα. Δεν είμαστε  θετικοί ούτε εκ των προτέρων αρνητικοί, αλλά κριτικοί σ’ όλα, γιατί η έρευνα μας διδάσκει ότι:

1.Έργα σπουδαίων προσωπικοτήτων του παρελθόντος σήμερα αμφισβητείται η γνησιότητά τους από τις μεθόδους έρευνας των θεωρητικών επιστημών. Από τις περίφημες επιστολές του Πλάτωνα μόνο μία σήμερα θεωρείται δική του, όπως και μία από τις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, σήμερα δεν θεωρείται γνήσια. Ο συγγραφέας της Αποκάλυψης του Ιωάννη και του 4ου Ευαγγελίου, η σύγχρονη έρευνα δέχεται ότι δεν είναι οι ίδιοι, όπως μέχρι τώρα πιστεύαμε. Συχνά σε συγγράμματα τους κάποιοι, έβαζαν το όνομα σημαντικής προσωπικότητας για να τους προσδώσουν κύρος και αξία.

2. Κάποια Βυζαντινά αυτοκρατορικά χρυσόβουλα με τα οποία παραχωρούντο εκτάσεις γης στην Κρήτη, διαπιστώνεται σήμερα ότι δεν είναι γνήσια. Τη θεωρία των 12 αρχοντόπουλων που στάλθηκαν στην Κρήτη από το Βυζάντιο, άλλοι ιστορικοί την αποδέχονται και άλλοι την θεωρούν μύθο κ.ά.

3. Επειδή κάποιοι το 1821 έχουν διατυπώσει και γράψει κατηγορίες, λάθη και μειονεκτήματα των ηρώων του 1821, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τις αποδεχτούμε ανεξέταστα. Επειδή έγγραφα παρουσιάζουν τον Ήρωα Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Γεώργιο Καραϊσκάκη φιλότουρκους και τους καλούν σε απολογία, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα υιοθετήσουμε ως αληθινά, όταν η λαϊκή παράδοση τους τιμούσε ως Ήρωες. «Η συλλογική μνήμη και παράδοση αποτελούν αποδείξεις ιστορικών γεγονότων» και όχι απλώς πηγές, τονίζει ένα από τα αξιώματα των ιστορικών επιστημών.  Και οι ήρωες, άνθρωποι με ελαττώματα και αδυναμίες ήταν, δεν ήταν άγιοι. Τους κρίνουμε με βάση το σύνολο της προσφοράς των και όχι με μια επί μέρους αρνητική πτυχή τους.

4. Κείμενα και απόψεις που εκφράζουν ιδεολογικές ή προσωπικές αντιθέσεις χρειάζονται προσοχή στην υιοθέτηση της αντικειμενικότητάς των. Έτσι, δεν δεχόμαστε ανεξέταστα τους μύδρους των στελεχών της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΟΚ.(Εθνική Οργάνωση Κρήτης) και του Οπλαρχηγού Πετρακογιώργη, για πράξεις, νοοτροπίες και παραλήψεις του ΕΑΜ  Κρήτης και των στελεχών του. Ούτε τη σκληρή κριτική, για την ύπαρξη ιδιοτέλειας, την αμφισβήτηση του πατριωτισμού και τους ακατονόμαστους χαρακτηρισμούς των στελεχών του ΕΑΜ Κρήτης, στα στελέχη της Ε.Ο.Κ., στον  Μ. Μπαντουβά, στον Μ. Παπαδογιάννη κ.ά.

 5.  Είναι δυνατόν να θεωρούνται αξιόπιστα τα  έγγραφα,  που δίνουν μετάλλια αντίστασης σε πρόσωπα τα οποία την Γερμανοκατοχή ήταν παιδιά 5,10,12 ετών,  60 χρόνια μετά τα γεγονότα, με τη φάμπρικα μεταλλίων που είχε στηθεί το 2.000 στο Υπουργείο Άμυνας επί Τσοχατζόπουλου; Γιατί δεν τους δόθηκαν  μετά την κατοχή όπως στους υπόλοιπους;

       Η άποψη ότι όλες οι γραπτές πηγές της ιστορίας είναι αδιαμφισβήτητες, είναι αντιεπιστημονική, ανιστόρητη και ένδειξη ιστορικής ανεπάρκειας.  Όταν για ένα πρόσωπο ή γεγονός υπάρχουν αντιφατικές απόψεις στις πηγές ένα κριτήριο για την αλήθεια είναι ποιά θέση έχουν οι περισσότερες των πηγών; Είναι ειδικός, επαρκής και έγκυρος  ο εκφραστής της άποψης; Η άποψη ενός Πανεπιστημιακού δασκάλου δεν έχει την ίδια βαρύτητα με τη θέση ενός ερασιτέχνη της ιστορίας. Στην λυκειακή εκπαίδευση έχουν υιοθετηθεί ήδη οι «συνομιλούσες πηγές», δηλαδή οι μαθητές εκπαιδεύονται να μελετούν τις διαφορετικές, αντίθετες θέσεις και περιγραφές των πηγών για το ίδιο γεγονός ή πρόσωπο και να βγάζουν συμπεράσματα.

       Για να διδάξεις και να κρίνεις σωστά 5 πράγματα μιας επιστήμης, δεν αρκεί να γνωρίζεις 10  αλλά 100, τονίζουμε πάντα στις επιμορφώσεις των καθηγητών. Η πολύ γνώση βοηθά, αυξάνει τις πιθανότητες σωστής κρίσης ενώ οι λίγες γνώσεις οδηγούν σε λάθη.  Στην εποχή της άκρας εξειδίκευσης, είναι λάθος και επικίνδυνο να διατυπώνουμε απόψεις για την Ιατρική, τη Νομική, τη Φυσική κ.λ.π, επειδή απλώς διαβάσαμε μερικά βιβλία αυτών των επιστημών, γι’ αυτό ο Πλάτων με αυστηρότητα τόνιζε: «Όταν δεν έχεις γνώση δεν δικαιούσαι να έχεις γνώμη».

     Η ημιμάθεια σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ χειρότερη και πιο επικίνδυνη από την αμάθεια γι’ αυτό εύστοχα παρατηρούσε ο σύγχρονος φιλόσοφος Π. Κονδύλης, «Προτιμώ περισσότερο τη μετριοφροσύνη των αμόρφωτων. Όμως, από το θράσος των ημιμαθών προτιμώ τη ματαιοδοξία των πεπαιδευμένων».

 

    

     

 

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2024

 

Διεπιστημονική προσέγγιση της ομοφυλοφιλίας

                                Δρ Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης

 

1.Η Αγία Γραφή, οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι αποφάσεις των Συνόδων, καταδικάζουν την ομοφυλία ως πράξη αμαρτίας, αλλά αγαπούν, σέβονται και βοηθούν κάθε ομοφυλόφιλο, όπως κάνουν και για τον φονιά τον κλέφτη, τον βιαστή, τον απατεώνα. «μη πλανάσθε. ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται ούτε κλέπται ούτε πλεονέκται, ου μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού κληρονομήσουσιν» Βλ. Κορινθίους Α΄,6,9, αν δεν μετανοήσουν και «αι τε γαρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν, ομοίως τε και οι άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, άρσενες εν άρσεσιν την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι και την αντιμισθίαν ην έδει της πλάνης αυτών εν εαυτοίς απολαμβάνοντες» Βλ. Ρωμαίους 1, 26 και (Λευϊτικό (κεφ. 18,22): «και μετά άρσενος ου κοιμηθήση κοίτην γυναικός. Βδέλυγμα γαρ εστίν».

Κατά τους Πατέρες και Αγίους της Ορθοδοξίας:

Κατά τον Μ. Βασίλειο «ο την ασχημοσύνην εις τους άρρενας διαπράξας, μετανοήσας και εξομολογηθείς, επί δέκα και πέντε έτη έπρεπε να κωλύεται των αγιασμάτων, νηστεύων και προσκλαίων». 

Ο δε Γρηγόριος ο Νύσσης «επί δέκα και οκτώ έτη εκώλυε της μεταλήψεως τον αρσενοκοιτούντα». Την ποινή κατέβασε ο Θεόδωρος Στουδίτης στα δύο έτη, «αφού ελεγχθή ότι πράγματι μετενόησεν, εν τω μεταξύ ξηροφαγών και κάμνων ημερησίως διακοσίας μετανοίας».

   2. Την ομοφυλία καταδίκαζαν και οι αρχαίοι Έλληνες: Οι ομοφυλόφιλοι επί χρήμασι στην αρχαία Αθήνα ήταν αποδεκτοί αλλά δεν μπορούσαν να πάρουν αξιώματα και εξουσία όπως: Δεν επιτρεπόταν να γίνουν 9 άρχοντες, ιερείς, ούτε να ασκούν καμία άλλη εξουσία ούτε με κλήρο ούτε με εκλογές. Αν παράβαιναν το νόμο αυτό   θανατώνονταν.

(ΑΙΣΧΙΝΗ,ΚΑΤΑ ΤΙΜΑΡΧΟΥ,21):

[ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : «ἄν κάποιος Ἀθηναῖος γίνει ἐρώμενος κάποιου ἄνδρα έναντι χρημάτων, νὰ μὴν τοῦ ἐπιτρέπεται νὰ λαμβάνει ἀξιώματα ἐκ τῶν ἐννέα ἀρχόντων, οὔτε νὰ μπορεῖ νὰ γίνει ἱερέας....οὔτε νὰ ἀσκεῖ καμμιὰν ἄλλην ἐξουσία ...οὔτε μέ κλήρωση....οὔτε μέ ἐκλογές.. Κι ἄν τὸ κάνει κάποιος ,ἐνῶ ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι ἔχει διατελέσει ἐρώμενος επί χρήμασι, νὰ τιμωρεῖται μὲ θάνατο».


Ο παιδεραστής δε με συνοπτικές διαδικασίες θανατωνόταν σύμφωνα με τους νόμους του Σόλωνα: « ο εις παίδας ασελγήσας αυθημερόν τελευτησάτω». Ο Αριστοφάνης εκφράζων την αντίθεση του στη σχέση ομοφυλοφιλίας και εξουσίας σημειώνει: «Ποιοί μας κυβερνούν; οι ευρύπρωκτοι»

 

   3.Παγκοσμίου φήμης ερευνητές στηλιτεύουν την ομοφυλοφιλία όπως: Ο Σ. Φρόϋντ, o εισηγητής του πανσεξουαλισμού και της απελευθέρωσης του γενετησίου ενστίκτου, που κάθε άλλο παρά συντηρητικός ήταν, αναφέρει: «Ὑπάρχουν κατηγορίες ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων πού ἡ ζωή τους παρεκκλίνει ἀπό τήν συνηθισμένη σεξουαλική ζωή κατά τον πιό κτυπητό τρόπο. Μία ὁμάδα ἀπό αὐτούς τούς «διεστραμμένους» ἔχει ἐξοστρακίσει τήν διαφορά τῶν φύλων ἀπό τή ζωή τους... Σ᾽αὐτούς μονάχα τό δικό τους φῦλο προκαλεῖ πόθο.

Τά πρόσωπα αὐτά παραιτοῦνται ἀπό κάθε συμμετοχή στήν ἀναπαραγωγή. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί λέγονται ὁμοφυλόφιλοι... Ἀνήκουν ἐκεῖνοι πού παραιτήθηκαν ἀπό τήν ἕνωση σεξουαλικῶν ὀργάνων ἤ μέρη τοῦ σώματος... ξεπερνώντας τίς ἀνατομικές δυσκολίες καί κατανικώντας τή σχετική ἀποστροφή... Τώρα, ποιά πρέπει νἆναι ἡ στάση μας σ᾽ αὐτές τίς ἀσυνήθεις μορφές ἱκανοποίησης; Ἡ ἀγανάκτηση καί ἡ ἔκφραση τῆς προσωπικῆς μας ἀποστροφῆς. Παραμένει νά ἐξηγήσουμε τήν ὕπαρξη τῶν διαστροφῶν καί νά τίς συσχετίσουμε μέ τήν ὁμαλή σεξουαλικότητα...Πάντως τίς ἀποκαλοῦμε διεστραμμένες ἀνάγκες» Βλ. Σίγκμουντ Φρόϋντ, Εἰσαγωγή στήν ψυχανάλυση, ἐκδ. «Γκοβόστη», Ἀθήνα, σσ. 260-263, 270).

 

    4.Ο καθηγητής Καρδιολογίας Κωνσταντίνος Αρβανίτης αναφέρει σχετικά:

1) Τα φύλα είναι ΔΥΟ (και ούτε μισό περισσότερο από ΔΥΟ).

2) Οι σεξουαλικοί προσανατολισμοί μπορεί να είναι όσοι θέλετε. Ακόμη και 185, αν θέλετε (για να μην ξεχάσουμε και τους κτηνοβάτες, που ειναι σωστό και δίκαιο κάθε ζώο να αποτελεί άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό...)

3) Ένας άντρας που έκοψε χειρουργικά τα γεννητικά του όργανα, δεν είναι γυναίκα, αλλά ... ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟΣ άντρας, όπως ακριβώς και αν κόψεις τα δυο πόδια ενός τετράποδου, δεν γίνεται πτηνό, ούτε αν του κόψεις και τα τέσσερα θα γίνει... φίδι.

4)Ακόμη και το τελευταίο κύτταρο της φτέρνας σου, από μόνο του μαρτυράει σε ποιό από τα δύο φύλα ανήκεις: άντρας ή γυναίκα.

Έτσι λοιπόν, ακόμη και μια παντόφλα σου αν εξετάσουμε (χωρίς να σε έχουμε δει ποτέ εσένα τον ίδιο) ξέρουμε σε ποιό φύλο ανήκεις: αντρικό ή γυναικείο, από τα κύτταρα του πέλματός σου, που αφήνεις πάνω στην παντόφλα, κάθε φορά που θα την φορέσεις. Το βιολογικό εργαστήριο που θα εξετάσει την παντόφλα σου, θα μας στείλει μια απο τις δύο απαντήσεις (άντρας ή γυναίκα). Δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, ότι και να κάνεις.

5) Μετά από 5.000 χρόνια από τώρα, το έτος 7023, ο αρχαιολόγος του μέλλοντος, χωρίς να είναι γιατρός, μόλις αντικρύσει το σκελετό σου, μέσα στο πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο θα πει ή "αυτός ήταν άντρας" ή θα πεί "αυτή ήταν γυναίκα".

Δεν υπάρχει περίπτωση να πεί "εδώ έχουμε ένα άτομο που ανήκε στο 7ο φύλο", διότι δεν υπάρχουν πάνω από ΔΥΟ φύλα.  Αυτό το δρόμο ακολούθησε η ζωή στους πολυκύτταρους οργανισμούς, για την υλοποίηση της αναπαραγωγής. Να κάνουμε μήνυση στη Φύση;

Τα νυστέρια δεν μπορούν να το αλλάξουν αυτό, παρά μόνο να παραποιήσουν την ΕΜΦΑΝΙΣΗ (όπως και στις πλαστικές προσώπου, στήθους κλπ...)

Κάθε άνθρωπος βέβαια πρέπει να γίνεται σεβαστός ως ανθρώπινη οντότητα, ΟΠΟΙΕΣ και αν είναι οι προτιμήσεις του. (Εξαιρούνται οι παιδόφιλοι.)

Άλλο είναι να σέβομαι σαν ύπαρξη, όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά ακόμη και ένα ταπεινό γαϊδουράκι και άλλο είναι να προσπαθεί εκείνο να μου επιβάλει την άποψη του, ότι τάχα ...πετάει!

Το ότι γελάω κάθε φορά που προσπαθεί να με πείσει οτι πετάει, δεν σημαίνει πως δεν το σέβομαι κατά τα άλλα».

 5.Αν νομιμοποιήσουμε την ομοφυλοφιλία γιατί να μη νομιμοποιήσουμε και τους αιμομικτικούς γάμους, την παιδεραστία, τους κτηνόφιλους και κάθε διαστροφή, αφού και αυτοί είναι πολίτες, έχουν δικαιώματα και δεν πρέπει να καταπιέζονται; Η επιθυμία δεν είναι και δικαίωμα, το νόμιμο δεν είναι πάντα και ηθικό. Αν κάποιοι εκφράζονται να περπατούν με τα χέρια είναι δικαίωμά τους, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι φυσιολογικό, ούτε και υποχρεούμαστε να το δεχθούμε ως τέτοιο ή να το νομιμοποιούμε.

 

 Τελικά «χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται». «Χωρίς Θεό δεν υπάρχει ηθική δεν υπάρχουν αξίες δεν υπάρχει ούτε άνθρωπος».

    

       6. Για να γίνει ένωση ψυχοσωματική οι δύο άνθρωποι πρέπει να είναι διαφορετικοί συμπληρωματικοί όχι ίδιοι ακόμα και σωματικά.

 

α)Όλα τα οργανικά συστήματα, πεπτικό, αναπνευστικό, καρδιακό, νεφρικό, είναι τα ίδια στον άνδρα και την γυναίκα εκτός του αναπαραγωγικού που είναι διαφορετικά γιατί είναι συμπληρωματικά. Τα ίδια δεν είναι συμπληρωματικά, αλλά τα διαφορετικά.

 

β) Όλα τα ανθρώπινα όργανα λειτουργούν ανεξάρτητα από την ανθρώπινη βούληση, καρδιά ,νεφρά, στομάχι, εκτός από το αναπαραγωγικό που ενεργεί με τη βούλησή μας.

 

γ) Όλα τα κύτταρα είναι τα ίδια εκτός των γενετικά.

 

 δ)Το σπερματοζωάριο δεν ενώνεται δεν γίνεται ένα με σπερματοζωάριο, ούτε ωάριο με ωάριο, αλλά σπερματοζωάριο με ωάριο αυτή είναι η ανθρώπινη φυσιολογία.

 

ε) όλες οι άλλες ανθρώπινες λειτουργίες λειτουργούν για το ίδιο άνθρωπο, εκτός της αναπαραγωγικής που λειτουργεί για τον άλλο.

 

 

  8)Κλείνοντας θα θέλαμε να μεταφέρουμε το διάλογο του αγίου Γέροντα Παΐσιου (1924-1994) με ένα νεαρό ομοφυλόφιλο, που αγωνιζόταν ενάντια στην ομοφυλοφιλία αλλά ένιωθε αδύναμος γι’ αυτό. Ο νέος είπε στο Γέροντα ότι δε μπορούσε να σταματήσει να ζει ως ομοφυλόφιλος. Και ο Γέροντας, αφού του είπε να εξομολογηθεί, τον ρώτησε:

«Μπορείς να διαβάζεις ένα κεφάλαιο από την Αγ. Γραφή;».

«Μπορώ».

«Μπορείς να πηγαίνεις κάθε Κυριακή στήν Εκκλησία;».

«Μπορώ».

«Μπορείς να νηστεύεις Τετάρτη και Παρασκευή;».

«Μπορώ».

«Μπορείς ένα μικρό ποσό να το δίνεις ελεημοσύνη;».

«Μπορώ».

«Μπορείς…».

«Μπορώ…» (πολλά ακόμα).

Στο τέλος του λέει: «Βλέπεις ότι μπορείς να κάνεις χίλια πράγματα και δε μπορείς ένα. Κάνε εσύ τα χίλια και άφησε στο Θεό το ένα!!!»

8) Οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να σωθούν και να γίνουν και άγιοι αν μετανοήσουν. Επίσης μπορούν να γίνουν μοναχοί-ές, όχι όμως ιερείς οποιουδήποτε βαθμού, όπως και στους αρχαίους Έλληνες. Έχουμε αγίους που ήταν πρώην ομοφυλόφιλοι, όπως και φονιάδες, κλέφτες κ.λ.π. Προστάτης Άγιος των ομοφυλοφίλων θεωρείται ο Άγιος Νήφων επίσκοπος Κωνσταντιανής,(23 Δεκεμβρίου) ο οποίος ως νέος είχε και ομοφυλοφιλικές σχέσεις και μετά μετανόησε στην ηλικία των 20 ετών και διορθώθηκε. Υπήρξαν άγιοι που προκειμένου μην βιασθούν από τους ειδωλολάτρες, πριν τους εκτελέσουν, αυτοκτόνησαν, όπως ο άγιος ιερομάρτυρας Φιλονείδης (17 Ιουνίου) και άλλους αγίους που είχαν φονεύσει τους επίδοξους βιαστές τους.

«Είναι πασίγνωστο ότι η διαιώνιση της ανθρωπότητας έχει στηριχθεί στην ύπαρξη δύο φύλων και στην ένωσή τους. Κανείς πολιτισμός, θρησκεία ή σύστημα νόμων (Σόλων, Πλάτων κ.λπ.) δεν θεσμοθέτησε τη συμβιωση των ομοφυλοφίλων ως γάμο. Το παρά φύσιν δεν καθίσταται κατά φύσιν με νομικές διατάξες. Αντίθετα, ένας τέτοιος νόμος προσβάλλει τη δημιουργία. Δεν αποτελεί κοινωνική πρόοδο αλλά σύγκρουση με τη φυσική τάξη, κατήφορο. Η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να διατυπώνει με σαφήνεια την έννοια και την αξία του γάμου, τη σημασία της οικογένειας και της τεκνογονίας σύμφωνα με τα ιερά κείμενά της και την κατά τους αιώνας παράδοσή της (Όπως δηλώθηκε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Κρήτη το 2016).

Ανακοινωθέν της Εκκλησίας της Αλβανίας

Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος  · 

Γίνετε μέλος

Nikiforos Ouranos  · 21 ώρ.  · 

«Η ομοφυλοφιλία, όπως και η κτηνοβασία, είναι ασέβεια. Η μοιχεία είναι αδικία, γιατί αδικείς τη γυναίκα σου, αδικείς τον άντρα σου με τρίτο πρόσωπο. Η πορνεία είναι απλώς αμάρτημα. Αυτό το είπα, γιατί η εποχή μας χαρακτηρίζεται από αυτό το φοβερό αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας, και θεωρείται βδελυκτή μίξη, παράνομος πράξη, διάλυση κόσμου. Θέλουν να διαλύσουν το σχέδιο του Θεού πάνω στη δημιουργία οι ομοφυλόφιλοι!». «Το φοβερό αμάρτημα, με το οποίο θα έρθει το τέλος του κόσμου, είναι η αρσενοκοιτία, δηλαδή η ομοφυλοφιλία. Τα Σόδομα και τα Γόμορρα είναι τύπος του μέλλοντος κόσμου και της καταστροφής του. Λέγει ο Άγιος Ιερώνυμος: «Όταν θα πολλύνει η αρσενοκοιτία πάνω στη γη, τότε θα καταστραφεί ο κόσμος και θα έρθει ο Χριστός ξανά στη γη». Και φοβάμαι πως η αμαρτία αυτή πλέον δεν γνωρίζει όρια. Και όταν λέμε «αρσενοκοιτία», δεν εννοούμε μόνο άντρες με άντρες, αλλά είναι και ο λεσβιασμός».

Απόσπασμα από την 17η ομιλία, απο το βιβλίο

Δευτερονόμιο.

 

 

 

 

Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2023

 

Ο ασκητής Αυτοκράτορας και απελευθερωτής της Κρήτης Άγιος Νικηφόρος Φωκάς (11η Δεκεμβρίου).                                                                 

                            Δρ Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης

 

                                             


                 

                              

       Ο Νικηφόρος Φωκάς ο επονομαζόμενος βαρυτράχηλος, προερχόταν από την ονομαστή οικογένεια των Φωκάδων της αγιοτόκου Καππαδοκίας. Το Βυζάντιο επιχείρησε πέντε φορές, από το 820 μ.Χ. έως το 961 με απανωτές ήττες και μεγάλες απώλειες να ανακτήσει την Κρήτη από τους Άραβες, την οποία κατείχαν 140 χρόνια, αλλά οι δυσκολίες ήταν ανυπέρβλητες.

      Το 961 μ.Χ. επιχειρεί την απελευθέρωση της Κρήτης ο ένδοξος και ανδρείος αραβομάχος Στρατηγός και μετέπειτα Αυτοκράτορας και Άγιος, Νικηφόρος Φωκάς. Προετοιμάζει μια γιγαντιαία απόβαση με 3.300 πολεμικά και μεταγωγικά πλοία, τα οποία πλημμύρισαν το Αιγαίο κατευθυνόμενα στην Κρήτη, με τη βοήθεια του μυστικού όπλου των Βυζαντινών του «υγρού πυρός». Ήταν από τις μεγαλύτερες αποβάσεις στην ιστορία, τηρουμένων των αναλογιών, ισότιμη της απόβασης των συμμάχων στην Νορμανδία.  Πνευματικό σύμβουλο στην εκστρατεία αυτή είχε τον φίλο του μοναχό και μετέπειτα Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, ιδρυτή της Μονής Μ. Λαύρας του Αγίου Όρους, τον οποίο πίεσε να έλθει μαζί του, για να προσεύχεται για τη θετική έκβαση της δύσκολης αυτής επιχείρησης, όπως και έγινε.   Η απόβαση έγινε κοντά στον Χάνδακα (Ηράκλειο). Ακολουθούν σφοδρές μάχες με τους Άραβες και καταλαμβάνεται το Ηράκλειο. Έπεται μια φοβερή σφαγή, αδιάκριτα ηλικίας και φύλου, ως εκδίκηση των Βυζαντινών για τις πέντε αποτυχημένες εκστρατείες. Χαρακτηρίζεται από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία. Όταν ο Νικηφόρος Φωκάς μπήκε στον Χάνδακα με δυσκολία κατόρθωσε να σταματήσει το κακό. Άραβας ιστορικός υπολογίζει σε 200 χιλιάδες τους φονευθέντες και άλλους τόσους αιχμαλωτισθέντες:(Βλ. Στεφ. Ξανθουλίδου, Ιστορία της Κρήτης, σ.72). Είναι από τις μελανές στιγμές των πολεμικών επιχειρήσεων του Ελληνισμού, αν και τις φρικαλεότητες διέπραξαν κυρίως τα βαρβαρικά μισθοφορικά σώματα, των Αρμενίων, Σλάβων, Ρώσων κ.ά, του Βυζαντινού στρατού. Έτσι η Κρήτη υπάγεται ξανά στη Βυζαντινή αυτοκρατορία, με πολιτικό, θρησκευτικό και στρατιωτικό κέντρο το Χάνδακα. Ο Νικηφόρος Φωκάς, γκρεμίζει τα τείχη στον Χάνδακα, κτίζει εκκλησίες, και μετατρέπει τα μουσουλμανικά τεμένη σε εκκλησίες, κάνει οχυρώσεις και καθιστά την Κρήτη σκοπιά και προπύργιο του Ελληνισμού κατά των επιθέσεων των Αράβων. Τότε κτίζεται και ο ναός του Αποστόλου Τίτου στον Χάνδακα, στην ίδια θέση που είναι ο σημερινός. Επειδή μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάτω από την πίεση των Αγαρηνών είχε εξισλαμισθεί, ο ευσεβής Νικηφόρος Φωκάς μεταφέρει στην Κρήτη τον Άγιο Νίκωνα των μετανοείτε, που επανάφερε στο Χριστιανισμό μεγάλο μέρος των Κρητών.

      Εμπλουτίζει τον Κρητικό πληθυσμό με σπουδαίες οικογένειες Ελλήνων κυρίως, αλλά και Αρμενίων στρατιωτών του, Σλάβων και βαρβάρων Χριστιανών από την Μ. Ασία κυρίως, παραχωρώντας τους καλλιεργήσιμες εκτάσεις και βοσκοτόπους. Από τους αποίκους αυτούς προήλθαν τα ονόματα των χωριών Αρμένοι από τους Αρμένιους στρατιώτες που εγκατέστησε (στη Σητεία, Ρέθυμνο, Αποκόρωνα, Αρμενοχωριό στην Κίσσαμο, Σκλάβοι και Σκλαβελοχώρι στη Σητεία και πεδιάδα, Βαρβάροι στο Ηράκλειο κλπ).

       Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης ο Νικηφόρος Φωκάς, όταν έγινε Αυτοκράτορας, απ’ αυτά τα πλούτη των Αράβων του Χάνδακα, χορηγεί στον Άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, μεγάλα ποσά, για την ανοικοδόμηση της Μονής της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, όπου μέχρι σήμερα διασώζεται η επίσημη αυτοκρατορική στολή του με τη μίτρα, που χάρισε στη Μονή και είναι πανομοιότυπη με την επίσημη λειτουργική στολή του Πατριάρχη και των Μητροπολιτών.

         Στο Τυπικό της Μεγίστης Λαύρας, το οποίο εγράφη μεταξύ του 970 και του 975 ο Αθανάσιος αναφέρεται τιμητικά και στον αοίδιμο πλέον Νικηφόρο, που είχε δολοφονηθεί. Τον χαρακτηρίζει ζηλωτή του μοναχικού βίου, «μέγαν ἐν βασιλεῦσι καί πολύν τήν ἀνδρείαν καί τήν ἀρετήν», τον οποίον ο αριστοτέχνης Θεός τον αξίωσε «ὡς γέρας (βραβείον) ἄξιον» να εκπορθήσει τις βαρβαρικές πόλεις. Ο Άγιος Αθανάσιος τιμά τον Νικηφόρο γράφοντας ότι ξεπέρασε τους μοναχούς των ορέων με τις αγρυπνίες του, τις συνεχείς γονυκλισίες και με τη σωφροσύνη του. Ο θάνατος του όμως ήταν άδοξος, οικτρός, βάναυσος, δεν του άξιζε. Τη δολοφονία του οργάνωσε η γυναίκα του, ενώ κοιμόταν. Τα τελευταία του λόγια αμυνόμενος, πριν τον κατακρεουργήσουν ήταν: «Παναγία μου βοήθει μοι». Στον τάφο του έγραψαν: « Τους νίκησες όλους εκτός από μια γυναίκα».

     Ο Νικηφόρος Φωκάς είναι ένας από τους 10 Αγίους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες από σύνολο Αυτοκρατόρων 92 και τιμάται την 11η Δεκεμβρίου. Αξίζει να αφιερωθούν πολλές Εκκλησίες σ’ αυτόν στην Κρήτη, που τόσο ευεργέτησε και ειδικά στα χωριά  Αρμένοι, τα οποία προέρχονται απ’ αυτόν.      

Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2023

 Γιατί η Αγία Βαρβάρα είναι προστάτης του πυροβολικού όπλου; 

Επειδή όταν αποκεφαλίσθηκε από τον ίδιο της τον πατέρα, γιατί δεν αρνιόταν τη χριστιανική της πίστη, κεραυνός που έπεσε δίπλα του τον σκότωσε. Έτσι επειδή το πυροβολικό διαθέτει ισχυρή και μεγάλη δύναμη πυρός και δρα σαν κεραυνός καθιερώθηκε προστάτης του, η Αγία Βαρβάρα.


Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2023

 

                     Η Βία Ενάντια  στη Γυναίκα

                         Δρ Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης




Γυναίκα, το διαχρονικό θύμα της ιστορίας. Έτσι σαν ένα επί πλέον βήμα καθιερώθηκε η 25η Νοεμβρίου να είναι η παγκόσμια ημέρα κατά της βίας εναντίον των γυναικών και πολύ σωστά ήταν το θέμα έκθεσης φέτος στις πανελλήνιες.

Η ανδρική εξουσία κάθε μορφής ασκεί πολύμορφη βία λόγω φύλου και διαιωνίζει την εξουσιαστική σχέση των ανδρών απέναντι στις γυναίκες, παρ’ όλη τη χριστιανική επίδραση χιλιετιών για αλλαγή των σχέσεων αυτών, από σχέση εξουσίας, καταδυνάστευσης και εκμε­τάλλευσης σε σχέση αγάπης και σεβασμού. Έτσι η γυναίκα και σήμερα σε οποιαδήποτε φάση της ζωής της, μικρή κοπέλα, έφηβη, νέα σε ηλικία, ενήλικη μητέρα, ηλικιωμένη, γίνεται συχνά ένα δραματικό πρόσωπο. Γίνεται το θύμα της προκατάληψης, της άγνοιας, της φτώχειας, της ίδιας της οικογένειας, της κοινωνίας.

Η γυναίκα διαχρονικά σπαράζει στην Αυλίδα, ακρωτηριάζεται στην Ιερουσαλήμ, πεθαίνει στα πορνεία των μεγαλουπόλεων. Είναι το ατέρμονο ταξίδι μιας γυναίκας. Η ζωή την πετά συνεχώς και αλύπητα από αιώνα σε αιώνα, την προστάζει συνεχώς να θυσιάσει και να θυ­σιαστεί. Η ζωή της κάθε γυναίκας δανείζεται τη διττή φύση της ηρωίδας του μεγάλου τραγικού ποιητή (Ἰφιγένεια ἐν Αὐλίδι και Ἰφιγένεια ἐν Ταύροις), που από σφάγιο τη μία φορά γίνεται δήμιος την άλλη και την αναζητά σε κάθε γωνιά του χωροχρόνου. Η ψυχή της κάθε γυναίκας Ιφιγένειας, πετά στην Αυλίδα, προδίδει Εβραίους στο Άουσβιτς, πεθαίνει από καρκίνο στη Χιροσίμα, βιάζει αμάχους στο Βιετνάμ, ζώνεται με εκρηκτικά στη Γάζα και στον Καύκασο, ανατινάζει τους Δίδυμους Πύργους και τελικά σέρνεται στα βρόμικα πεζοδρόμια ως πόρνη Ιφιγένεια.

Η γυναίκα ανά τους αιώνες έχει χίλια πρόσωπα, που μια λεπτή κόκκινη γραμμή τα συνδέει διαχρονικά. Αδελφή, σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά, επιστήμονας, εργαζόμενη, ηρωίδα, αγωνίστρια, της ζητούν πάρα πολλά. Παλεύει να ανταποκριθεί. Μέσα της χωρούν πολλοί άνθρωποι, πολλοί ρόλοι και πολλές θυσίες.

Πάντα διασχίζει τους αιώνες εγκλωβισμένη δυστυχώς μέσα στον ίδιο κύκλο βίας και αίματος. Από τη Ρουάντα ως τη Χιλή και από την Καμπούλ ως τη Σομαλία. Πίσω από τη φιγούρα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Τσε, του Περικλή και του Αγαμέμνονα, του Χρυσοστόμου και του Μ. Βασιλείου, του Αγίου Ελευθερίου και του Αυγουστίνου, η γυναίκα Ιφιγένεια είναι παντού. Το μαχαίρι του κάθε Αγαμέμνονα, που υψώνεται και αστράφτει, δεν απέχει πολύ από τον λαιμό κάθε γυναίκας, μέσα από την κάθε μορφή βίας, που ασκείται πάνω της ανά τους αιώνες. Πάντα ηθοποιός, θύμα και θύτης στο ίδιο δράμα.

Και σήμερα υπάρχουν Ιφιγένειες και μάλιστα στις πιο σπαρακτικές εκδοχές, όπως εκείνη η γυναίκα μάνα στο Ισλάμ, που παροτρύνει τον άγουρο ακόμη έφηβο γιο της να ανατιναχτεί ζωντανός για τον Αλλάχ και ενάντια στους εχθρούς του Ισλάμ, λέγοντάς του: «Πήγαινε αγάπη μου, όμορφα και γλυκά να πεθάνεις», ή οι μητέρες αιώνες πριν, των Χριστιανών μαρτύρων, που όμοια κατ’ όψιν, με διαφορετικά όμως κίνητρα και αισθήματα, στην κάθε περίπτωση, βίωναν την παρότρυνση για θυσία, όπως οι μητέρες των Αγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, η Αγία Σοφία, η Αγία Σολομονή, και τόσες άλλες.

Και σήμερα γνωστή ή και ανώνυμη η κάθε γυναίκα Ιφιγένεια, ξεβράζεται από το χρόνο, δίπλα ή μακριά μας, ξένη, αλλοδαπή, μετανάστρια και δεν σταματά να εκλιπαρεί. Το κορμί της βαρέθηκε πια να ταξιδεύει από χώρα σε χώρα, από αιώνα σε αιώνα. Είναι δραματικό το γεγονός ότι παγκοσμίως, τουλάχιστον μία στις τρείς γυναίκες έχει πέσει θύμα ξυλοδαρμού, βιασμού ή άλλου είδους κακοποίησης στη ζωή της. Μια στις τρεις γυναίκες, που φθάνει στα επείγοντα περιστατικά των νοσοκομείων είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Μία στις δύο δολοφονημένες γυναίκες κάθε χρόνο σκοτώνεται από τον νυν ή τον πρώην σύντροφό της, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του ευρωβαρόμετρου που σοκάρουν και προβληματίζουν ιδιαίτερα. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 40-70% των φόνων γυναικών διαπράττονται από πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος, συχνά στο πλαίσιο μια σχέσης, κατά την οποία ο θύτης κακοποιεί το θύμα. Ακόμα και Αγίες της Εκκλησίας έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή σεξουαλική βία, όπως η Αγία Θωμαΐς της Αλεξάνδρειας (14 Απριλίου), η οποία δολοφονήθηκε από τον πεθερό της που επιδίωκε να τη βιάσει, ή  η Αγία Ντύμφνα (Δάφνη), που μαρτύρησε στα 15 της χρόνια, στις 15 του Μαΐου κατά το 620, αποκεφαλισμένη από τον πατέρα της που ήθελε να την λάβει σύζυγο.

Το Διεθνές κέντρο ερευνών για τις γυναίκες εκτιμά ότι υπάρχουν περίπου 51.000.000 «αρραβωνιασμένα κοριτσάκια» στον κόσμο, το μεγαλύτερο ποσοστό σε μουσουλμανικές χώρες. Το 30% από αυτά δέχονται βία από το σύζυγό τους. 3.000.000 μικρών κοριτσιών στον ισλαμικό κόσμο υπόκειται σε ακρωτηριασμούς τη λεγόμενη κλειτορι­δεκτομή. Αυτή η φρίκη δυστυχώς δεν αναφέρεται συχνά και ο κόσμος την αγνοεί, σωπαίνει ή απλά δεν θέλει να την κοιτάει και ακόμη χειρότερα, δεν θέλει να την ξέρει. Και όσο σιωπούμε, κανείς δεν θα μπορέσει να σώσει αυτά τα μικρά θύματα, αυτές τις αθώες ψυχές, από το σεξουαλικό και όχι μόνο μαρτύριό τους στα χέρια των παιδόφιλων και βαρβάρων βασανιστών τους. Ευτυχώς στο χριστιανικό κόσμο, τουλάχιστον επίσημα, δεν είναι ανεκτά τέτοια φαινόμενα.

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023

 

Η άμβλωση στις Θρησκείες και στο Χριστιανισμό

                                     Ευτύχιος Σ. Καλογεράκης Ph.D.                              

       Τελευταία γίνεται λόγος παγκοσμίως για την δυνατότητα τέλεσης της έκτρωσης. Άλλες χώρες τις απαγορεύουν άλλες τις επιτρέπουν, άλλες πολιτείες των ΗΠΑ τις υιοθετούν άλλες όχι, άλλες θρησκείες  τις θεωρούν βαρύτατη αμαρτία  άλλες δεν παίρνουν θέση ή τις δέχονται. Το θέμα διχάζει και πολώνει τις κοινωνίες.

     Οι Ευρωπαϊκές χώρες την επιτρέπουν, εκτός από τη  Μάλτα, όπου ακόμα και σήμερα η τεχνητή διακοπή εγκυμοσύνης αποτελεί αδίκημα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Μάλιστα, η σχετική εγκληματική πράξη  τιμωρείται με ποινή φυλάκισης από 18 μήνες έως και 3 έτη.     Κράτη στα οποία  απαγορεύεται η άμβλωση σήμερα είναι: Αίγυπτος, Μάλτα, Ιράκ, Αϊτή, Ανδόρα, Αγκόλα, Φιλιππίνες, Σενεγάλη, Δομινικανή Δημοκρατία, Ελ Σαλβαδόρ, το Κονγκό, Λάος, Μαδαγασκάρη, Μαυριτανία, Νικαράγουα, Ονδούρα, Σαν Μαρίνο, κ.ά. 

     Οι θρησκείες κατά κανόνα δεν την υιοθετούν.

 Το Ισλάμ δεν την αποδέχεται: Αναφέρει στο Κοράνι: «Μην σκοτώνετε τα παιδιά σας επειδή φοβάστε την φτώχια. Εμείς θα προμηθεύσουμε γι’ αυτά και για εσάς. Πράγματι, το να τα σκοτώνεται είναι μεγάλη αμαρτία» {Κοράνι 17:31}

     Η βουδιστική πίστη στη μετενσάρκωση οδηγεί στην πεποίθηση ότι η ζωή αρχίζει τη στιγμή της σύλληψης. Αυτό οδηγεί το Βουδισμό εναντίον της έκτρωσης.

      Στον Ινδουισμό, επειδή το έμβρυο είναι προικισμένο με θεϊκό πνεύμα, η άμβλωση αντιμετωπίζεται ως ένα ιδιαίτερα εξευτελιστικό έγκλημα και αμαρτία. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι η έκτρωση ασκείται ευρέως εδώ και αιώνες.  Σήμερα η άμβλωση είναι διαθέσιμη λίγο πολύ στην Ινδία και δεν  αντιμετωπίζεται ως επαίσχυντη.

      Οι Σίχ (μείγμα Ινδουισμού+Ισλάμ) πιστεύουν ότι η ζωή αρχίζει με τη σύλληψη και ότι η ζωή είναι το δημιουργικό έργο του Θεού. Ως εκ τούτου, τουλάχιστον, η θρησκεία των Σιχ παίρνει μια πολύ ισχυρή θέση ενάντια στην άμβλωση ως αμαρτία.

      Κομφουκιανισμός: Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Κινέζοι ασκούσαν την άμβλωση στην αρχαιότητα και ότι τίποτα ούτε στους Ταοϊστικούς ούτε στους Κομφουκιανούς ηθικούς κώδικες δεν την απαγορεύει ρητά. Ταυτόχρονα, όμως, δεν ενθαρρύνεται - συνήθως αντιμετωπίζεται ως απαραίτητο κακό, για να χρησιμοποιηθεί ως έσχατη λύση.

       Χριστιανικώς το τέλειο είναι να μην γίνεται έκτρωση σε καμία περίπτωση. Αν υπάρξει δίλλημα (π.χ. βιασμός, αναπηρία, κίνδυνος θανάτου μητέρας κλπ) τότε μεταξύ δύο κακών η Εκκλησία, κατ’ οικονομία επιλέγει το μη χείρον, χωρίς ποτέ να το επιβάλλει. Μακάρι οι εκτρώσεις να γινόταν μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις. Η έκτρωση στο Χριστιανισμό είναι  φόνος και μάλιστα στη χείριστη εκδοχή του, που είναι η παιδοκτονία.

        Μεγάλες προσωπικότητες και Άγιοι γεννήθηκαν ακόμα και από βιασμό, όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος, που η Ρωσίδα μητέρα του, βιάσθηκε από Τούρκο στρατιώτη σε Ρωσοτουρκικό πόλεμο, δεν έκανε έκτρωση και έγινε ένας Άγιος.

        Σέρβες μοναχές που βιάσθηκαν από Μουσουλμάνους στον πόλεμο της Σερβίας, σεβόμενες την αξία της ζωής, δεν έκαναν έκτρωση, τα γέννησαν και τα μεγάλωσαν στο μοναστήρι τους.

        Ο μεγάλος Έλληνας, Γεώργιος Καραϊσκάκης, που συνετέλεσε όσο κανείς άλλος στην απελευθέρωση από τους Τούρκους δεν θα υπήρχε, αν η καλογριά μητέρα του, προχωρούσε στη έκτρωση για να αποφύγει την κατακραυγή. 

  Η άμβλωση χριστιανικώς είναι βαρύτατη αμαρτία γιατί:

       1.Απαγορεύεται στις δέκα εντολές με το «ου φονεύσεις», αλλά και  από την Αγία Γραφή, τους Πατέρες της Εκκλησίας, τους Ιερούς κανόνες όπως τον 91ο της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι την θεωρούν φόνο.

      2.Είναι εν ψυχρώ και εκ προμελέτης εκτέλεση ανυπεράσπιστου, αθώου και τόσο συγγενούς ανθρώπου και με τρόπο ειδεχθή.

      3.Είναι αμαρτία γιατί έχει τεράστιας βαρύτητας αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχοσωματική υγεία της μητέρας κυρίως όπως:

α.Ψυχολογικές: ενοχές, καταθλίψεις, ψυχολογικά τραύματα, ανίατα μερικές φορές.

β.Σωματικές: Δημιουργούνται συχνά συμφύσεις, μολύνσεις, μείωση γονιμότητας, στειρότητα, προδιάθεση καρκίνου μήτρας ή και θάνατος. Έχουμε ευθύνη όταν θέτουμε σε κίνδυνο την ψυχοσωματική μας υγεία.

      4.Η αξία της ζωής δεν εξαρτάται από το μέγεθος, την ηλικία, το βάρος. Είναι μία και ενιαία, είτε είναι μερικά γραμμάρια είτε 100 κιλά.

     5.Όταν απαγορεύεται η καταστροφή αυγών σπανίων ή επαπειλούμενων ειδών, χελώνας, αετού κλπ., που έχουν έμβρυα αυτών των ζώων και τιμωρείσαι με πρόστιμο και φυλάκιση, δεν είναι παράλογο να επιτρέπεται η καταστροφή ανθρωπίνων εμβρύων, για οποιονδήποτε λόγο, χωρίς καμία επίπτωση; Κάποιοι δεν τρώνε αυγά γιατί έχουν μέσα τους ζωή αλλά δέχονται τις εκτρώσεις. Οποία αντίφαση. Κατώτερη η αξία της ανθρώπινης ζωής και από των ζώων; .

    6. Είναι παραλογισμός μερικές ώρες πριν την γέννηση το έμβρυο να μην έχει αξία και μπορείς να το σκοτώσεις χωρίς καμία επίπτωση  και λίγες ώρες μετά τη γέννηση του είναι φόνος και πηγαίνεις ισόβια.

    7. Είναι δυνατόν ένα μικρόβιο στον Άρη να θεωρείται ζωή και ένα ανθρώπινο έμβρυο στη γη όχι ζωή;

    8. Εφόσον από τη σύλληψή του το έμβρυο έχει DNA, είναι ανθρώπινο όν.

    9.Κανένας λόγος οικονομικός, προσωπικός, κοινωνικός, αισθητικός, δεν μπορεί να είναι ανώτερος από την αξία της ανθρώπινης ζωής. Χριστιανικώς θυσιάζω τη ζωή μου για τους άλλους και όχι τους άλλους και μάλιστα το παιδί μου για τον εαυτό μου και την καλοπέρασή μου.

Κανένας άλλωστε προγεννητικός έλεγχος  δεν διαπιστώνει και δεν διασφαλίζει απόλυτα 100% μέχρι σήμερα, ότι το έμβρυο θα είναι απόλυτα υγιές. Υπάρχουν παθήσεις που κανένας προγεννητικός έλεγχος δεν μπορεί να τις διαπιστώσει, όπως την τύφλωση, την κώφωση, είδη νοητικής υστέρησης εκτός από το σύνδρομο Dawn κλπ.

   10. Η ζωή υπάρχει άμα τη συλλήψει[U1] , κατά τους Πατέρες. Άρα, το σταμάτημά της για οποιονδήποτε λόγω, παραβαίνει την εντολή «ο φονεύσεις» και αποτελεί βαρύτατη αμαρτία κατά τη διδασκαλία του Χριστού.  Ο Άγιος Κλήμης Αλεξανδρέας υιοθετεί το ρωμαϊκό δίκαιο, το οποίο ανέβαλε την εκτέλεση της θανατικής ποινής εγκύου, μέχρι να γίνει ο τοκετός. Το ίδιο και ο Αθηναγόρας ονομάζει ανδροφόνους αυτούς που κάνουν αμβλώσεις. Ο Άγιος Ιουστίνος τονίζει ότι στη μέλλουσα κρίση θα αναστηθούν και όσα παιδιά πέθαναν έμβρυα. Αλλά και κανένας Άγιος όχι μόνο από τους παλαιότερους αλλά και τους σύγχρονους (Παϊσιος, Εφραίμ,Πορφύριος, Ιάκωβος κ.ά) δεν αποδέχεται τις εκτρώσεις, αλλά τις θεωρούν βαρύτατη αμαρτία. Βέβαια έκτρωση από έκτρωση μπορεί να είναι 100 φορές βαρύτερη. Άλλη ευθύνη έχει μια άμβλωση μετά από βιασμό και άλλη γιατί απλώς δεν θέλω άλλο παιδί ενώ είναι υγιέστατο.

Ο Χριστιανισμός πάντα αντιμετωπίζει με κατανόηση, αγάπη συμπόνοια, συγχωρητικότητα κάθε άνθρωπο, σε όσο μεγάλα λάθη και αν έχει πέσει. Τον συγχωρεί και τον βοηθά να σηκωθεί. Διαφωνεί με την αμαρτία αλλά αγαπά τον άνθρωπο της αμαρτίας. Δεν καταδικάζει κανέναν, ενημερώνει όμως για το τι είναι κακό και όσο μας είναι δυνατόν να αγωνιζόμαστε να το αποφεύγουμε.

 


 [U1]