ΔΙΔΑΧΕΣ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΟΣ

 

Πόσο όμορφο είναι που στους βίους των ερημιτών διαβάζουμε για αυτούς τους εκπληκτικούς εργάτες της υπακοής!

Ήταν γενναίοι στρατιώτες του δικού μας Αρχιστράτηγου – του Ιησού!

Όταν διαβάζω για τους αγώνες τους, ταράζομαι και ντρέπομαι με τις ήττες μου στην πάλη με τους δαίμονες και τα πάθη.

Έγινα ρεζίλι στους αγγέλους και στους ανθρώπους (παράβαλλε Α’Κορ.4,9).

Αλλά εσείς, χρυσά μου και ευλογημένα παιδιά, πρέπει να τους μιμείστε σε όλα αυτούς τους παλαιούς υποτακτικούς.

Να αγωνίζεστε και να κόβετε το καταραμένο θέλημά σας, να λέτε συνέχεια: “συγχωρέστε” και “ευλογείτε”.

Ο άγιος γέροντάς μου (και δικός σας παππούς – ο όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής – σημείωση συντάκτη) συνέχεια με συμβούλευε και με μάθαινε στο να αποκόβω τελείως το θέλημά μου.

Με μάθαινε στην πράξη να αντέχω ατιμίες και άγιες υποτιμήσεις.

Ήμουν υποτακτικός του για 20 χρόνια, και μόνο μία φορά άκουσα το όνομά μου· ό,τι άκουγα ήταν μόνο απορρίψεις και παρατηρήσεις.

Αλλά αυτές με έσωσαν.

Θεέ μου, πόσο τον ευχαριστώ για αυτή την θεϊκά σοφή ανατροφή, που μου πρόσφερε!

Αλλά ήμουν ξεροκέφαλος μαντράχαλος που δεν εξελισσόταν, και γι’ αυτό δεν απέκτησα τίποτα.

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης.

Λέει ο γεροντας Μακάριος του κελλιου Μαρουδα Αγιου Όρους, για τον Γέροντα του Εφραιμ Φιλοθειτη.:

Ο γεροντας μας ο Εφραιμ, ήταν ένας απλός άνθρωπος είχε αγάπη, είχε καλοσύνη, είχε ειρηνη. Αυτή η ειρήνη είναι που μας κρατούσε κι αυτή μας διδαξε.

Μαλώναμε καποια φορα δυό καλόγεροι, ερχεται και μας λέει τι μαλώνετε βρε, αντε φύγετε απο δω. Την άλλη μέρα με ρωτάει, για τι μαλωσατε και του λέω, για κείνο για κείνο μου λέει πανε βαλε μετάνοια. Πιάνει τον άλλο τον ρωτά, για τι μαλωσατε, του λέει για αυτό κι αυτό. Πάνε βάλε μετάνοια.

Εκείνη την ώρα δεν μπορείς να τα τακτοποιήσει τα πράματα. Άστα, να περάσει καιρός και ειρηνικά όμορφα θα ερθουν τα πράματα στη θέση τους.

 

 

3η Επιστολή Πατρικές Νουθεσίες Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου

Παιδί μου, τους λογισμούς τους κακούς, που σου φέρνει ο διάβολος σπρώχνοντάς σε εις συγκατάθεσιν, πρόσεχε να τους διώκης, ιδίως της μισαδελφίας, καθόλου να μη τους προσέχης, διότι έχουν ως σκοπόν να σου αφαιρέσουν την μεγαλυτέραν αρετήν, την αγάπην, και όταν τούτο το κατορθώσουν, εκέρδισαν εξ ολοκλήρου την ψυχήν σου.

Και τότε, όταν χάσωμεν την αγάπην, δηλαδή τον Θεόν, διότι ο Θεός είναι αγάπη και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ, τι άλλο μας απομένει πλέον δια σωτηρίαν; Καθώς λέγει και ο απόστολος Ιωάννης, «ο μισών τον αδελφόν του, ανθρωποκτόνος εστί» ( Ιωάν. Γ,15 ) «και εν τη σκοτία περιπατεί και ουκ οίδε που υπάγει, ότι η σκοτία ετύφλωσε τους οφθαλμούς αυτού» ( Α΄ Ιωάν. Β΄11 ).

Καθόλου, παιδί μου, μη δέχεσαι εις ακρόασιν τους μισαδέλφους αυτούς λογισμούς, αλλά δίωκέ τους αμέσως και λέγε την ευχήν ή λέγε εις τον σατανάν: «Όσον εσύ, διάβολε, μου φέρεις τους μισαδέλφους λογισμούς, τόσον εγώ θα αγαπώ τους αδελφούς μου, διότι έχω διαταγήν από τον Χριστόν μου, όχι μόνον να τους αγαπώ, αλλά και να θυσιασθώ δι’ αυτούς, καθώς και ο Χριστός εθυσιάσθη δι’ εμέ τον ελεεινόν», και αμέσως νοερώς να ασπάζεσαι τα πράγματα, δια τα οποία σου φέρει το μίσος, και να λέγης: «Για δες, σατανά φθονερέ, πόσον τους αγαπώ, θα πεθάνω δι’ αυτούς»! Κάμνοντας λοιπόν ούτω και βλέποντας ο Θεός την καλήν σου θέλησιν και τον τρόπον που μεταχειρίζεσαι, δια να νικήσης τον διάβολον, αμέσως έρχεται εις βοήθειάν σου και σε απαλλάσει.

 

 

 

 

 

Αποκαλύψεις του οσίου Γέροντος Εφραίμ της Αριζόνας…

https://katanixi.gr/

“Οι Άγιοι Πατέρες φωτίστηκαν και μας άφησαν αυτές τις προσευχούλες. Τρία και δύο γράμματα, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς» και «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς»“

Συνομιλήτρια: Μάχη με ποιους;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Τους δαίμονες.

Συνομιλήτρια: Τους βλέπατε;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ναι, όπως βλέπω τους ανθρώπους.

Βλέπετε την φωτογραφία αυτή του Γέροντα Ιωσήφ, του Ησυχαστή. Είχα μεγάλο Γέροντα, ήταν πυρ – πυρ, άνθρωπος φαινόμενο. Όλο τα επουράνια σκέπτονταν, μ’ αυτά ζούσε. Δύο λέξεις μας έλεγε συνεχώς, υπομονή, υπομονή και προσευχή και εδώ μας βοηθάει, όσο του επιτρέπει η Πρόνοια του Θεού. Σαν υποτακτικοί του, ποτέ δεν μαλώσαμε μεταξύ μας. Άλλοι απ έξω μας δημιουργούσαν προβλήματα, συκοφαντούσαν τον Γέροντα, τον κατηγορούσαν, αλλά ο Γέροντας Ιωσήφ έλεγε, «αυτοί ας λένε, εμείς να μην πούμε».

Συνομιλήτρια: Εμείς Γέροντα, είμαστε πολύ αδύνατοι σε όλα. Τι θα γίνει με εμάς;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Άλλα χρόνια είναι τώρα. Άλλα τα κριτήρια του Θεού, για σήμερα. Ο Γέροντας Ιωσήφ είχε το πνευματικό πανεπιστήμιο. Εγώ είμαι ευχαριστημένος να είστε εσείς (..δηλαδή τα πνευματικά του παιδιά ) στο πνευματικό λύκειο. Σήμερα υπάρχει τέτοια πνευματική σύγχυση. Μεγάλος ανεμοστρόβιλος παρασέρνει τα πάντα. Κρατείστε γερά την παράδοση που σας παρέδωσα και να ξέρετε ότι σήμερα είναι ομολογία να λέμε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός μας. Αυτό δεν το θέλουν οι σκοτεινές δυνάμεις.

Συνομιλήτρια: Γέροντα, μετά από τόσα χρόνια αγώνα, τι σας έμεινε μέσα στη ψυχή σας;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Όλα είναι δεύτερα, όλα δεύτερα. Το πρώτο είναι το όνομα του Χριστού μας και τώρα, περνώντας τα χρόνια, είδα στη πράξη, ότι μόνο με την αγάπη κερδίζεται ο άνθρωπος. Η ζωή μου ήταν κόπος και πόνος, με την φτώχεια, με τους Γερμανούς, με την πείνα στη κατοχή, με τους πειρασμούς και τις θλίψεις στα μοναστήρια. Μεγάλος αγώνας. Μόνο το όνομα του Χριστού και της Παναγίας μας μ’ έβγαλε πέρα. Όποιος άνθρωπος δεν λέγει καθημερινά το όνομα του Χριστού και της Παναγίας μας, δεν είναι Χριστιανός.

Συνομιλήτρια: Δηλαδή η ευχή του Χριστού είναι το μέγιστο;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Βεβαίως, γιατί είμαστε συνέχεια με τη μνήμη του Χριστού μας. Οι Άγιοι Πατέρες φωτίστηκαν και μας άφησαν αυτές τις προσευχούλες. Τρία και δύο γράμματα, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς» και «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς». Δεν είναι να διαβάσουμε εγκυκλοπαίδειες, ούτε πολλά βιβλία. Μ’ αυτές τις δύο προσευχούλες, σωζόμαστε όλοι οι Χριστιανοί. Οι μοναχοί που δεν έχουν τις μέριμνες των κοσμικών, προσεύχονται πολύ και φθάνουν ψηλά. Τους βοηθάει πολύ και η Παναγία μας. Είναι σαν να μιλούν στο αυτί του Χριστού μας, γιατί είναι αφοσιωμένοι στη προσευχή και αυτό είναι το κύριο έργο τους και όποιος έχει το δώρο της προσευχής στη καρδιά του, όταν πεθάνει δεν τον αγγίζουν τα τελώνια. Πηγαίνει μετά τον θάνατό του, κατευθείαν στο Χριστό μας. Δεν έχει εμπόδια, γιατί το όνομα του Χριστού έχει δύναμη. Είναι πυρ ο Θεός.

Συνομιλήτρια: Και οι χαιρετισμοί της Παναγίας μας είναι δυνατή προσευχή;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Βεβαίως, όταν τους λέμε, έχουμε χαρά και φώτιση από την Παναγία μας. Πολύ με βοηθάει η Παναγία μας. Με βγάζει από πολλά αδιέξοδα.

Συνομιλήτρια: Σήμερα πάσχουμε από απελπισία και ανυπομονησία.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Η απελπισία είναι πάντα από τον διάβολο και όποιος απελπίζεται χάνει τις δυνάμεις του. Η βάση της ζωής μας είναι η υπομονή. Όταν δεν την έχουμε διαλύεται η ζωή μας.

Συνομιλήτρια: Γέροντα, ο κόσμος, εμείς, είμαστε σε μια δύσκολη θέση με όλα αυτά που γίνονται και ακούμε. Υπάρχει φόβος.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ναι, διαισθανόμαστε ότι θα γίνουν καταστροφικά πράγματα και γίνονται καθημερινά, Γι’ αυτό τρέχουμε στα μοναστήρια και στις εκκλησίες, αλλά δεν πρέπει να έχουμε φόβο. Για σκεφτείτε, αν ένα τάγμα αγγέλων έγιναν δαίμονες και κάνουν τόση ζημιά, τι βοήθεια μας προσφέρουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων. Μια φορά είδα τον Χριστό στο θρόνο του και δίπλα την Παναγία μας και τα τάγματα των αγγέλων και των αγίων. Περιμένανε το νεύμα του Χριστού μας για να βοηθήσουν την ανθρωπότητα στη νέα κατάσταση. Όταν γεμίζουμε συνεχώς την καρδιά μας με τον Χριστό καθημερινά δυναμώνει η πίστη μας και όλα τα αντιμετωπίζουμε. Η Παναγία μας, παρακαλεί για μας και δέεται συνεχώς, να έχουμε δύναμη και αισιοδοξία.

Συνομιλήτρια: Γέροντα σ’ αυτή την ηλικία που είστε, μπορείτε να προσεύχεσθε όπως πρώτα, ή διαφορετικά;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Προσεύχομαι καλύτερα από πρώτα. Βέβαια δεν έχω την ένταση της προσευχής του Γέροντα Ιωσήφ, του Ησυχαστή, αλλά έχω δυνατή προσευχή και αυτό παρηγορεί την ψυχούλα μου, τόσα που πέρασα και περνώ.

Συνομιλήτρια: Πολλές φορές τα άγια λείψανα ευωδιάζουν.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Είναι σαν να λένε είμαστε συγγενείς.

Συνομιλήτρια: Ο καρκίνος είναι διάχυτος σήμερα.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Οι καρκινοπαθείς είναι μάρτυρες. Προσπαθώ να τους ενισχύω με την προσευχή μου, με τις νουθεσίες και όταν μπορώ τους επισκέπτομαι.

Συνομιλήτρια: Πολλοί άνθρωποι περνούνε σκληρές δοκιμασίες, είτε από την κακία των άλλων, είτε από δικά τους παραπτώματα. Τόσο δύσκολα, σαν να ζουν τη κόλαση εδώ.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Όταν ζουν εδώ τη κόλαση… και αξιοποιήσουν αυτή τη κατάσταση, με πνευματικά κριτήρια, όταν πεθάνουν δεν θα δικαστούν καθόλου, αλλά θα πάνε, κατευθείαν στην αγκαλιά του Χριστού. Αν όμως δεν αξιοποιήσουν, με πνευματικά κριτήρια, τη κόλαση αυτή, τότε θα βασανίζονται και στην άλλη ζωή. Ήθελα να σας πω κάτι για τον Παράδεισο. Πριν από τα ογδόντα μου χρόνια, πήγαινα συχνά στον Παράδεισο. Και τώρα βέβαια, αλλά η ηλικία έχει τον ρόλο της. Μία φορά με πήρε ο Κύριος από το χέρι και μου έλεγε «.. εδώ έκανες εκκλησία, εδώ εξομολόγησες και σώθηκε η ψυχή, εδώ παρηγόρησες, εδώ νουθέτησες,.», μου έλεγε δηλαδή τα πάντα και μαζί με αυτό μου έδινε χαρά, συγχρόνως με το λόγο Του, Τόσο πολύ χαρά που είπα. Χριστούλη μου, δεν αντέχω άλλο. Δεν αντέχω άλλο. Θα εκραγώ. Να με γυρίσεις πίσω. Και βρέθηκα πάλι στο δωμάτιό μου.

Άλλη φορά στον Παράδεισο, είδα έναν λεβέντη, θαυμάσιο. Είχε δίπλα του ένα άλογο με μια γυριστή ουρά, ωραιότατο. Μέσα μου το ζήλεψα. Ήθελα να το είχα εγώ αυτό το άλογο. Με φωνάζει και μου λέγει, ήτανε κάτι σαν διοικητής. «Να πας να πεις στο στράτευμα, ότι το πίσω μέρος το έχουν αφύλακτο και θα πάνε οι αντάρτες (οι δαίμονες δηλαδή)». Και τρέχω και το λέγω. Και γύρισα τρέχοντας να πω ότι το έκανα. Εκείνος μ’ αγκάλιασε, με φίλησε και ανέβηκε στο άλογό του χαμογελαστός και έφυγε.

Συνομιλήτρια: Δηλαδή Γέροντα, γίνονται πολλά πίσω, που δεν τα πιάνουμε;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Βεβαίως. Γι’ αυτό πρέπει από παντού να προσέχουμε. Προσοχή μεγάλη. Θα περάσουμε δικαστήριο φοβερό.

Συνομιλήτρια: Η κόλαση πώς είναι;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Πως είναι; Φρίκη, φρίκη. Ούτε πουλάκι να μην πάει εκεί. Όπως πνίγονται οι άνθρωποι στη θάλασσα, έτσι πνίγονται στα βάσανα της κόλασης, συντροφιά με τους δαίμονες. Να προσευχόμαστε για τους νεκρούς. Είναι μεγάλη ελεημοσύνη. Η μητέρα μου ήτανε πολύ ενάρετη γυναίκα. Στα λόγια της στήριζα την παιδική μου ζωή. Πριν πεθάνει ήτανε δύο χρόνια κατάκοιτη και έλεγε. «Πάτερ πες τον Θεό να με πάρει. Κουράστηκα». Αλλά πριν φύγει έδωσε μάχη.

Συνομιλήτρια: Μάχη με ποιους;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Τους δαίμονες.

Συνομιλήτρια: Τους βλέπατε;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ναι, όπως βλέπω τους ανθρώπους.

Συνομιλήτρια: Ο Αρχάγγελος δεν την βοηθούσε;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ήτανε πίσω από τη πλάτη της. Είχε υποχωρήσει. Να πολεμήσει μόνη της, να στεφανωθεί.

Συνομιλήτρια: Τόσα που ακούμε για καταστροφές, που έρχονται, εμείς που ζητάμε την βοήθεια του Θεού, τι θα γίνουμε;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Κατά το σχέδιο που έχει ο Θεός για κάθε άνθρωπο, θα κάνει και τις πράξεις του, για να σωθεί, αυτός ο άνθρωπος. Πω ! Πω ! Τι θα περάσουμε! Δυσκολίες μεγάλες. Η Αθήνα έχει κρυφούς Αγίους πολλούς, αλλά και το Άγιο Όρος με τον Άγιο Δημήτριο στηρίζουν τη Βόρειο Ελλάδα. Έχω ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο Δημήτριο. Με το Άγιο Μύρο του κοιμάμαι. Η Ελλάδα γύρισε τη πλάτη της στο Χριστό. Γι’ αυτό θα υποφέρει πολλά. Τα παιδιά στην Ελλάδα σήμερα είναι ή πολύ φωτισμένα, ή πολύ σκοτισμένα. Τα παιδιά των ενάρετων οικογενειών, είναι η μαγιά του Χριστού και το μέλλον της Ελλάδας.

Συνομιλήτρια: Πολλές γυναίκες υποφέρουν στις οικογένειες σήμερα.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ο Χριστός είναι πολύ κοντά στις ψυχές που περιφρονούνται.

Συνομιλήτρια: Μερικοί άνθρωποι έχουν ένα ιδιαίτερο πνευματικό χάρισμα. Πως γίνεται αυτό;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Αυτοί οι άνθρωποι, ή αδικήθηκαν πολύ, ή συκοφαντήθηκαν, ή εμβάθυναν σ’ αυτό τον τομέα και τους δόθηκε χάρισμα. Όπως κανοναρχούμε τον Θεό, έτσι και μας ψέλνει.

Συνομιλήτρια: Στα Ιεροσόλυμα, τα τελευταία χρόνια, γίνονται θαυμαστά πράγματα.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ήθελα και εγώ να τα έβλεπα. Εκεί είναι η βάση του Χριστού μας. Το Άγιο Φώς είναι κάθε ημέρα στον Πανάγιο Τάφο, αλλά το Πάσχα δίνεται γενικό δώρο σε όλους. Να πηγαίνετε στα Ιεροσόλυμα. Εκεί βλέπουμε τι υπέμεινε ο Χριστός για μας και εμείς, όσο μπορούμε να τον ευχαριστούμε και να ανταποκρινόμαστε στην αγάπη Του. Παλαιότερα είχα πάει και εγώ μερικές φορές.

Συνομιλήτρια: Πολλές φορές συμβαίνουν παρεξηγήσεις μεταξύ μας.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Αυτά είναι ανθρώπινα. Δεν θα λείψουν ποτέ. Να τα προσπερνάμε και να τρέχουμε στον Χριστό. Να σκεπτόμαστε τι μας έχει ετοιμάσει ο Χριστός, στο καλό – καλό παράδεισο, μετά την Δευτέρα παρουσία. Τώρα πηγαίνουμε στον νάρθηκα του Παραδείσου, Δεν χωράει νους ανθρώπου πως θα είναι ο καλός – καλός παράδεισος. Όλα φως ! Όλα ευωδία ! Χαρά ανεκλάλητη. Μακαριότητα. Τίποτε δεν θα είναι γερασμένο. Όλα νέα τα θέλει ο Χριστός στη Βασιλεία Του. Τίποτα παράταιρο. Όλα τέλεια. Η μητέρα μου πέθανε 95 ετών και εγώ την βλέπω στον παράδεισο τριάντα χρονών.

Στη κατοχή είχαμε κάτι γειτονόπουλα, που ήτανε λειψά στο μυαλό. Δύο παιδάκια ήτανε. Εμείς παίζαμε και αυτά ακόμη περπατούσανε να έρθουνε, ενώ είχαμε ξεκινήσει μαζί. Τα βρήκα στον Παράδεισο, γιατί πεθάνανε στη κατοχή από την πείνα, μικρά στην ηλικία. Τα λέγω: «Τι κάνετε εδώ; Πως περνάτε;». Μου λένε: «Εφραίμ, εδώ δεν μιλάμε. Εδώ μόνον διαβάζουμε, έχουμε μελέτη». Αυτά δεν ξέρανε να γράψουν το όνομά τους και στον παράδεισο μελετούσαν. Αυτό δείχνει την τελειότητα του παραδείσου.

Συνομιλήτρια: Πολλοί άνθρωποι βοηθάνε τα μοναστήρια, σε ανάγκες που έχουν.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ό,τι κάνουν όλα γράφονται στον ουρανό. Να έχουν ειρήνη και υγεία και ευλογία στα σπίτια τους.

Συνομιλήτρια: Στην εκκλησία ήμασταν άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Δηλαδή, τι ωραία Γέροντα, σαν τους Αγίους Αποστόλους είναι το έργο σας. «Μαθητεύσατε πάντα τα έθνη».

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Είμαι ένα κούφιο καρύδι. Δεν έκανα τίποτα.

Συνομιλήτρια: Τι σκέπτεστε στην ηλικία που είστε;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Σκέπτομαι να στερεώσω το έργο μου εδώ, γιατί πολλοί άνθρωποι σώθηκαν, πολλές ψυχούλες. Και πως θα πάω να συναντήσω τον Κύριο; Που θα πάω ο ταλαίπωρος;

Συνομιλήτρια: Ο Κύριος θα στείλει τους αγγέλους του να σας πάρει.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Δεν το ξέρω αυτό, όπως κρίνει ο Κύριος. Το κεφαλάκι μου χωρούσε όλη την οικουμένη. Τώρα δεν με βοηθάει η υγεία μου, έχω γεράματα.

Συνομιλήτρια: Ο κ. Π… Γέροντα, πέθανε την ημέρα, ενός μεγάλου Αγίου.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Αυτός του άνοιξε την πόρτα του παραδείσου να μπει μέσα. Όταν κάποιος πεθαίνει και σώζεται η ψυχούλα του, ο Άγιος που γιορτάζει εκείνη την ημέρα, τον υποδέχεται στον παράδεισο, γιατί είναι η ημέρα δική του, η εορτή του δηλαδή.

Συνομιλήτρια: Πολλούς ανθρώπους ξαφνικά τους βρίσκει ο θάνατος.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ναι. Κάθε ημέρα να είμαστε με το εισιτήριο στο χέρι. Δεν γνωρίζουμε τι θα μας συμβεί. Κάποτε εξομολόγησα κάποιον στο νοσοκομείο με τα νεύματα και σε λίγο πέθανε. Κάτι καλό έκανε στη ζωή του και σώθηκε τελευταία στιγμή. Στη ζωή μου πέρασα πολλές ταλαιπωρίες και είδα ότι η Θεία Πρόνοια, κατευθύνει τα πάντα προς το καλό του ανθρώπου. Να μην μας φεύγει η μνήμη του θανάτου. Να διαβάζετε από το Γεροντικό, την συνομιλία του Αγίου Μακαρίου με το κρανίο. Κάποτε σε όραμα είδα τον εαυτό μου ντυμένο πολύ ωραία. Με άμφια, όπως στις γιορτές και ήμουνα ψηλά σε εξέδρα και πιο κάτω ήτανε κοπέλες, που είχα εξομολογήσει και φωνάζανε «Γέροντα… Γέροντα. Θέλουμε και εμείς να έρθουμε αυτού», αλλά δεν τους επιτρεπότανε. Αυτό δείχνει την ευθύνη μου και την χάρη της ιεροσύνης, Γι’ αυτό, να προσεύχεστε για μένα. Να έχετε τάξη και προσοχή. Να αγωνίζεστε κάθε μέρα, όσο μπορείτε. Ο Χριστός μας αγαπάει την τάξη των μοναχών, γιατί είναι οι στρατιώτες του.

Συνομιλήτρια: Γέροντα, όταν πάτε στον παράδεισο και έχετε αυτήν την επικοινωνία με τον Κύριο, δεν του μιλάτε και για μας τους μοναχούς σας και τις μοναχές και για τους ανθρώπους που θέλουν την βοήθειά σας;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Βεβαίως του μιλάω.

Συνομιλήτρια: Τι σας απαντά;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Εντάξει. Θα φροντίσω. Ο.Κ.

Συνομιλήτρια: Όταν εσείς Γέροντα πεθάνετε και εάν τυχόν εμείς ζούμε, εσείς μη μας ξεχάσετε, που θα καλοπερνάτε με τον Χριστό μας και εμείς εδώ θα παλεύουμε.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: (Γελώντας) Όχι, αυτό δεν γίνεται.

Συνομιλήτρια: Αύριο φεύγουμε Γέροντα (… από την Αριζόνα ). Πέστε μας έναν τελευταίο λόγο.

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Καλό και ευλογημένο ταξίδι να έχετε. Να έχετε την ευχή μου. Να έχετε υγεία και να έρχεστε. Ο καθένας ξέρει τι έχει στον τρουβά του, αλλά η Διαθήκη που σας αφήνω είναι να γνωρίσετε το Άγιο Πνεύμα. Να το εργαστείτε και να το χτίσετε μέσα σας, τηρώντας τις εντολές του Ευαγγελίου και έχοντας ειρήνη στη ψυχή σας, Να έχετε αγάπη, ομόνοια και να φωνάζετε το όνομα του Χριστού και της Παναγίας μας. Οι άγγελοι να σας συντροφεύουν.

Πως λένε αυτούς που παντρεύονται παράνομα εδώ;

Συνομιλήτρια: Μήπως εννοείτε τους ομοφυλόφιλους;

Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ: Ναι αυτούς. Η Παλαιά Διαθήκη λέγει: «δεν θα μείνει το πνεύμα μου στους ανθρώπους, γιατί είναι σάρκες». Αυτό ισχύει για σήμερα. Τα Σόδομα κάηκαν, το ίδιο… τα πυρηνικά. Δεν ανέχεται αυτές τις αμαρτίες ο Χριστός. Παντού λατρεύεται η αμαρτία της σάρκας. Δεν υπάρχει μετάνοια. Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία μετανόησε. Όλοι οι ομοφυλόφιλοι θα εξαλειφθούν. Όλα χώμα… Τα πυρηνικά… Όλα χώμα. Ο πόλεμος θα γίνει για τις αμαρτίες.

(Απομαγνητοφωνημένο υλικό μοναχών, πνευματικών παιδιών του Γέροντος από την Ελλάδα, που τον επισκέφθηκαν στην Ελληνορθόδοξη Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου, στην Αριζόνα της Αμερικής)

 

 

Άμα σε ξαπλώσει ο Θεός στο κρεβάτι, θα έρθουν τα δαιμόνια και τότε θα δεις τι έχεις κάνει. Πάει όμως τελείωσε η υπόθεση, σε πήρε ο Θεός. Το ψέμμα τελείωσε εδώ.

Είσαι στον ύπνο και κοιμάσαι και βλέπεις όνειρο ότι είσαι στρατηγός και σκοτώνεις, ρημάζεις, φωνάζεις κι άμα ξυπνήσεις τι είσαι; Ένας απλός καλόγερος.

Έτσι και τότε θα μας συμβεί. Θα ξυπνήσουμε στην άλλη ζωή και θα περάσουμε στον άλλο κόσμο. Τέρμα. Η ζωή τελειώνει.

Δεν μπορούμε να το βάλουμε στο μυαλό μας.

Ο άνθρωπος είναι ένα ψέμμα.

Λοιπόν, εμείς ήρθαμε εδώ, για να περάσουμε στον Παράδεισο και σε αυτήν την ανάπαυση.

Άνθρωποι είμαστε.

Θα πέσουμε, θα σηκωθούμε.

Όχι απελπισία, όχι απόγνωση.

Αυτά είναι του διαβόλου.

Εμείς με ελπίδα κάποια μέρα θα τον φέρουμε «βόλτα» τον διάβολο και θα περάσουμε μέσα στην Βασιλεία του Θεού!

Άγιος γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας ο Φιλοθεΐτης +

 

 

«Ο διάβολος λυσσάει τη Σαρακοστή των Χριστουγέννων»…!!!

«Ένα πράγμα να θυμάστε. Να αποφεύγετε τις κακοτοπιές.

Και όταν κάποιο πρόβλημα εμφανίζεται ή τα πνεύματα με τους γύρω σας οξύνονται, να κάνετε Αγάπη και να επικαλείστε τη βοήθεια του Θεού λέγοντας την Ευχή:

“Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με”. Αυτός ξέρει πολύ καλύτερα από εμάς πώς θα χειριστεί τα προβλήματά μας και πώς τα εμπόδια θα εξαφανιστούν από τον δρόμο μας με τη δική Του παρέμβαση".

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα

 

 

Εφιαλτικες προρρήσεις του γεροντα Εφραὶμ της Αριζόνας.

Διαβάσαμε μία απὸ τις πολλὲς προρρήσεις του Οσίου Γέροντα Ἐφραὶμ της Αριζόνας καὶ τὴν παραθέτουμε, διότι ειναι λίαν αποκαλυπτικὴ γιὰ τὴν πολύπλευρη κατάρρευσή τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας:

«Αυτὰ τὰ χρόνια τὰ δύσκολα, μόνο λίγοι ἁπλοὶ παπάδες θὰ κρατήσουν καὶ θὰ διαφυλάξουν τὴν Ορθοδοξία. Οι μεγάλοι, οἱ ἀξιωματοῦχοι, θὰ ἀκολουθήσουν τὸν “ἄλλον” (εννοει τὸν διάβολο). Ο κόσμος θὰ μοιραστει. Ποιὸν ν’ ακολουθήσει; Αὐτὸ θὰ κρατήσει λίγο καὶ μετὰ θ’ ἀκολουθήσει ὁ πόλεμος. Μετὰ τὸν πόλεμο θὰ γίνει μία Σύνοδος κανονικὴ καὶ θὰ βάλει στὴν σειρὰ τὰ πράγματα. Ὅσοι λένε τὴν εὐχὴ τοθ Ἰησου, αὐτοὶ θὰ ξεπεράσουν οσα ἔρχονται μὲ τη βοήθεια του Θεου.

Ἡ πίστις θὰ κλονισθει μέχρι τὰ θεμέλια, οι Αγιοι ὅμως δὲν θὰ ἐκλείψουν μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων. Πρέπει νὰ πιστεύουμε ακραδάντως ὅτι εἰς τοὺς ἐσχάτους χρόνους, που ηδη εἰσερχόμεθα καὶ προχωροῦμε, οι αγιοι ἄνθρωποι θὰ ειναι αυτοί, ποὺ θὰ δώσουν τὴν μαρτυρία του Ιησου μας καὶ θὰ κηρύξουν καὶ θὰ βροντοφωνήσουν ὅτι ὁ Χριστός μας ἐστὶν ὁ ἀληθὴς Θεός, ὁ ἐνανθρωπήσας διὰ τὸν ἄνθρωπον. Μὲ τὴν ὁμολογία αὐτὴ θὰ στεφανωθοῦν καὶ θὰ ἁγιάσουν» (Πηγή: Ἱστ. trelogiannis­)! Ὁ θεοφώτιστος Γέροντας μᾶς παροτρύνει νὰ μείνουμε σταθεροὶ στὴν πίστη μας στὸ Θεὸ καὶ στὴν ὀρθόδοξη παράδοσή μας. Νὰ γίνουμε ὁμολογητές, μὲ κάθε κόστος, γιὰ νὰ ἀμειφθοῦμε ἀπὸ τὸν Κύριό μας καὶ νὰ τύχουμε τῆς σωτηρίας!

Πηγη:orthodoxos typos

 

 

 

 

 

Όλες οι αντιδράσεις:

1212

 

Κάποιος Αμερικανός, είχε πάει στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα με την παρέα του.

Σε κάποια στιγμή εμφανίζεται ο γέροντας Εφραίμ να βγαίνει από το κελί όπου εξομολογεί τον κόσμο και να ρωτάει τον νεαρό Αμερικανό:

– Έχεις παιδί μου καλό κινητό, μοντέρνο, σύγχρονο;

– Γιατί ρωτάτε γέροντα, είπε με απορία ο νεαρός.

– Να θέλω να πάρεις τηλέφωνο στο Άγιο Όρος σε μια μονή, για να μιλήσω εκεί με ένα μοναστήρι, του απάντησε ο γέροντας.

Ο γέροντας έδωσε τον αριθμό της μονής και είπε στον νεαρό:

– Παιδί μου, πάρε τηλέφωνο σε μία ώρα περίπου και μόλις βγάλεις γραμμή, να μου δώσεις το τηλέφωνο, για να μιλήσω.

Πράγματι ο νεαρός μετά από μία ώρα πήρε τηλέφωνο στην μονή του Αγίου Όρους και στα Αμερικάνικα είπε στον μοναχό που σήκωσε το τηλέφωνο, ότι ο γέροντας Εφραίμ από την Αριζόνα ήθελε να τους μιλήσει.

Καθώς τα έλεγε αυτά ο νεαρός Αμερικανός κατευθυνόταν στο κελλί του γέροντα Εφραίμ, που εξομολογούσε, για να του δώσει το τηλέφωνο.

Ο μοναχός από το Άγιο Όρος παραξενεύτηκε από το τηλέφωνο και είπε στον νεαρό, ότι ο γέροντας Εφραίμ βρίσκεται στην μονή τους και μάλιστα ήθελε εκείνος, να του μιλήσει!

Κόκκαλο ο νεαρός Αμερικανός!.

Και ακούει από την άλλη γραμμή

να του μιλάει ο γέροντας Εφραίμ και να του λέει:

– Έλα παιδί μου Τζον (έτσι έλεγαν τον νεαρό), γι’ αυτό σε είπα να πάρεις τηλέφωνο, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε!

Εγώ από το Άγιο Όρος και εσύ από την Αριζόνα!

Για να δεις τι εστί Ορθοδοξία και τι είναι Χάρις Αγίου Πνεύματος! Θα τα πούμε σύντομα Τζον!.

Αυτά του είπε ο γέροντας και έκλεισε το τηλέφωνο.

Ο νεαρός Τζον συγκλονίστηκε!

Έμεινε στήλη άλατος!

Μόλις λίγο συνήλθε από το σοκ, πήγε και άνοιξε την πόρτα του εξομολογητηρίου και είδε ότι ο γέροντας Εφραίμ δεν ήταν μέσα….

Μετά πήγε στην παρέα του και άρχισε να εξιστορεί το βίωμά του στους φίλους του.

Και όταν τελείωσε την διήγηση, βγαίνει από την πόρτα του εξομολογητηρίου ο γέροντας Εφραίμ και του λέει:

– Τζον έλα να σε δω!

– ……..

Αυτό το γεγονός έγινε η αιτία ο νεαρός να παρατήσει τα εγκόσμια και να γίνει μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα..

Γέρων Εφραίμ της Αριζόνας.

 

 

«Μη λυπήσαι διά τίποτε άλλο, παρά όταν δεν κάνης εις καμίαν υπόθεσιν υπομονήν. Και τούτο διότι ανυπομονώντας ζημιώνεσαι μισθόν αιώνιον και παρρησίαν ου την τυχούσαν! Προσεύχου όπως σου προσθέση ο Κύριος πλούτον υπομονής και μακροθυμίας και διά του τοιούτου πλούτου και άλλους θα πλουτίσης»..

Άγ. Εφραίμ Αριζονίτης

"Ο θάνατος είναι η γέφυρα που μεταφέρει τον άνθρωπο από αυτόν τον κόσμο στον επόμενο. Αφού κλείνουν τα μάτια του σώματος, ανοίγουν αμέσως τα μάτια της ψυχής, και βλέπει πράγματα που δεν μπορούσε να δει πριν με τα μάτια του σώματος.

Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να αντιμετωπίσει το βάρος του θανάτου. Κι όμως όσο πιο πνευματικός γίνεται ένας άνθρωπος, τόσο λιγότερο θα γευτεί τα βάσανα της αναχώρησης της ψυχής. Πρέπει να τηρούμε την προσευχή, τη μετάνοια και την επαγρυπνία. Πρέπει να προσέχουμε τις σκέψεις, τα λόγια, τις αισθήσεις και τις πράξεις μας. Πρέπει να υπομένουμε τους πειρασμούς και να συγχωρούμε από καρδιάς εκείνους που μας κατηγορούν.

Ό,τι καταφέρουμε για τον πλησίον μας, θα μας το επιστρέψει ο Θεός. Συγχωρούμε, και θα συγχωρεθούμε· αγαπάμε, και θα αγαπηθούμε· δείχνουμε έλεος, και έλεος θα μας φανεί σε εμάς. Εμείς δεν κρίνουμε τον συνάνθρωπό μας, ούτε ο Θεός θα μας κρίνει. Όλα τα πράγματα θα γίνουν ισότιμα. Ό,τι δίνουμε, θα το πάρουμε.

Όταν γνωρίζουμε το μονοπάτι της σωτηρίας, η σωτηρία είναι εύκολη... Είναι αδύνατον για τον άνθρωπο που αγαπά, που δεν κρίνει, που συγχωρεί, που παραβλέπει και που δείχνει έλεος να απομακρυνθεί από τον δρόμο της σωτηρίας. Ας φροντίσουμε να μην χάσουμε την σωτηρία της ψυχής μας, γιατί όλος ο κόσμος δεν αξίζει μια αθάνατη ψυχή. "

♰ Γέροντας Εφραίμ του Αγίου Όρους ♰

  

 

 

 

Ο ιεροδιάκονος π. Σεραφείμ της Αριζόνας διηγείται :

-Ο γέροντας μας, ο πατέρας Εφραίμ Φιλοθεΐτης , προέβη στην κουρά περίπου 15 ατόμων πριν από το θάνατό τους στο Σχήμα. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν άρρωστοι με καρκίνο σε τερματικό στάδιο.

Η αδερφή Ευπραξία μπήκε σε ελληνικό μοναστήρι στην ηλικία τών 18 ετών.

Εκεί έλαβε χώρα σε κάποια στιγμή και η κουρά της σε Μοναχή.

Ο γέροντας την κάλεσε στην Αμερική και την έκανε ηγουμένη στο μοναστήρι τού Ευαγγελισμού τής Παναγίας στην Φλόριντα. Στη συνέχεια την μετέφερε σε άλλο μοναστήρι στον Καναδά.

Κάποια στιγμή τής έγινε διάγνωση καρκίνου τού μαστού σε προχωρημένο στάδιο.

Ο γέροντας τής είπε:

- "Έλα εδώ να πεθάνεις στο μοναστήρι μας". Ήρθε μερικές μόνο μέρες πριν από το θάνατό της.

Ο γέροντας προέβει στην κουρά της με το ίδιο όνομα. Δύο ημέρες αργότερα ανεχώρησε γιά τον Κύριο.

Φέραν την συγχωρεμένη στο ναό όπου και τράβηξαν μια φωτογραφία ως ανάμνηση. Σύμφωνα με την παράδοση, διάβασαν το Ψαλτήρι πάνω από το σώμα της.

Κάπου 40΄λεπτά μετά την φωτογράφηση, έμειναν όλοι έκπληκτοι. Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη της.!

Ο γέροντας είπε:

-«Έτρεφε πολλή αγάπη για τους ανθρώπους.

Κι η ασθένεια της ήταν σοβαρή.

Είναι ψηλά–ψηλά στον παράδεισο ..".!

Ο γέροντας Εφραίμ επιμένει για την ευχή του Ιησού και στο ότι πρέπει να διαβάζουμε καθημερινά τον Ακάθιστο στη Μητέρα τού Θεού, γιά να μάς προφυλάσσει από κάθε κακό

Ο γέροντας Εφραίμ συνιστά επίσης κι επίμονα (και αυτό είναι μέρος τού μοναστικού μας κανόνα) να διαβάζουμε καθημερινά τον Ακάθιστο τής Θεοτόκου, γιά να μάς προφυλάσσει από κάθε κακό, ακόμη και όταν φεύγουμε από την μονή.

Στο μοναστήρι μας υπήρχε ένας δόκιμος, Έλληνας (τώρα είναι μοναχός).

Αυτός ο δόκιμος, διάβαζε συχνά και φωναχτά, είτε κατά την διάρκεια υπακοής είτε όχι, τον ακάθιστο τής Μητέρας τού Θεού, σε σημείο που την είχε αποστηθίσει.

Ένα βράδυ περπατούσε μέσα στο μοναστήρι και διάβαζε φωναχτά τον αγαπημένο του Ακάθιστο.

Βγήκε λίγο έξω ​​από τα όρια τού μοναστηριού, και στο σκοτάδι δεν είδε έναν κροταλία και έπεσε πάνω του.

Συνήθως, με το που αγγίζετε ένα φίδι, σάς δαγκώνει αμέσως.

Αλλά εκείνη την στιγμή συνέβη ένα θαύμα: η Μητέρα του Θεού κάλυψε τον δόκιμο, και το φίδι δεν τον δάγκωσε, αλλά απλά σύρθηκε στο πλάι. Βλέπετε τα οφέλη τής ανάγνωσης τού Ακάθιστου στην Παναγία.

(Η Όλγα Ροζνιόβα

συνομίλησε με τον Ιεροδιάκονο Σεραφείμ (Μολιμπόγκ)

Μετάφραση γιά το gr.pravoslavie.ru: Γρηγόριος Μάμαλης)

ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ ΔΟΞΑ ΣΟΙ!

ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!