Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2017

Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ


Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Εύκολα μπορεί κάποιος να οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι νεοέλληνες σήμερα πιστεύουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ολίγον «gay». Όταν συζητάς με κάποιον για αρχαία Ελλάδα είναι σχεδόν σίγουρο, όταν το άτομο δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις ή δεν έχει ερευνήσει το θέμα, πως θα σου αναφέρει οτι η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα ήταν κάτι το συνηθισμένο. Αν τον ρωτήσεις βέβαια πως κατέληξε στο συμπέρασμα αυτό θα σου πεί : «Έλα τώρα αφού είναι γνωστό ότι οι αρχαίοι είχαν αυτή τη συνήθεια». Αν επιμείνεις και τον ρωτήσεις που το άκουσες θα απαντήσει: «Όλοι το λένε». Και εκεί θα σταματήσει η συζήτηση αν δεν γνωρίζουμε τι πραγματικά πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες για την «κιναιδεία», την «παρα φύσιν ασελγεία» δηλαδή.

Όσοι δεν γνωρίζουν είναι λογικό να φτάνουν στο συμπέρασμα ότι οι αρχαίοι Έλληνες ασκούσαν την ομοφυλοφιλία. Γιατί; Γιατί ενημερώνονται και εκπαιδεύονται απο τα μεγάλα ΜΜΕ και τα πανεπιστήμια αλλά και τα σχολεία, τα οποία χρησιμοποιούν τις «επιστημονικές» έρευνες στο θέμα, των μεγάλων «Δυτικών» πανεπιστημίων και καθηγητών.

Ένα παράδειγμα καθηγητή είναι αυτό του κ. Dover απο το πανεπιστήμιο St Andrews που μέσα απο το βιβλίο του «Η ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα» θίγει το θέμα αυτό.

Τι υποστηρίζει λοιπόν ο κ. Dover; Υποστηρίζει ότι η ομοφυλοφιλία ήταν ευρέως διαδεδομένη στην αρχαία Ελλάδα. Ο κ.Dover παρ’ όλα αυτά θεωρείται ότι έγραψε ένα επιστημονικό βιβλίο και δεν αναφέρει τις απόψεις του πάνω στο θέμα.

Ο Dover και όσοι υποστηρίζουν ότι ήταν διαδεδομένη τότε η ομοφυλοφιλία στηρίζονται κυρίως στη λέξη «εραστής» και «ερωμένος», οι οποίες τότε προσδιόριζαν κάτι τελείως διαφορετικό απο αυτό που ορίζουν σήμερα.

Στα αρχαία κείμενα λοιπόν υπάρχουν πολύ συχνά οι λέξεις εραστής,ερωμένος,παιδεραστία και παιδεραστείν. Το «παιδεραστείν ορθώς» του Πλάτωνα σήμαινε «το να διδάσκεις σωστά» και όχι «να ασελγείς σεξουαλικά πάνω στους νέους».

Αν λοιπόν αντικαταστήσουμε τη λέξη «εραστής» με τη λέξη διδάσκαλος, με την ευρύτερη έννοια του όρου, τότε θα βρίσκεται πιο κοντά στην αλήθεια.

Ας συγκρίνουμε τις απόψεις αυτών που υποστηρίζουν και διαδίδουν ότι στην αρχαία Ελλάδα ήταν κάτι το σύνηθες η ομοφυλοφιλία και η παιδεραστία, με μερικά αρχαία κείμενα που θίγουν το θέμα αυτό.
Ο Dover γράφει ότι οι Έλληνες αντιμετώπιζαν με «ελευθερία» το θέμα της ομοφυλοφιλίας και δεν είχαν κάποια συγκεκριμένη λέξη που να διαχωρίζει τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ανθρώπων.

Αντίθετα όμως οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν μια λέξη που όπως στην αρχή του άρθρου αναφέραμε ένα Μύθο του Αισώπου, ήταν πολύ σκληρή, τη λέξη «κίναιδος», που σημαίνει «ο κινών την αιδώ».


Στην αρχαία Ελλάδα το να είσαι ομοφυλόφιλος είχε τις εξής επιπτώσεις:
Δεν μπορούσε να γίνει ένας απο τους 9 άρχοντες
Ούτε ιερέας
Ούτε δικηγόρος δημοσίων δικών να καταλάβει οποιαδήποτε εξουσία, είτε εντός της πόλεως είτε έξω απο τα όριά της,είτε με κλήρο είτε με εκλογή

Ούτε να μυηθεί στα ιερά μυστήρια
Ούτε να στέλνεται ώς κύρηκας
Ούτε να λέει τη γνώμη του(η γνώμη του σε δίκες είχε μηδενική αξία)
Ούτε να μετέχει σε δημόσιες θρησκευτικές τελετές
Ούτε να φοράει στεφάνι στις δημόσιες στεφανοφορίες
Ούτε να περιφέρεται στην δημόσια αγορά (αυτό ισχύει για αυτόν που ήταν «δηλωμένος» ομοφυλόφιλος).
Ο παραβάτης των παραπάνω τιμωρείτο με την ποινή του θανάτου. Ο ομοφυλόφιλος στην αρχαία Ελλάδα δεν είχε πολιτικά και ιερατικά δικαιώματα.

Το ακόλουθο απόσπασμα απο την Λακεδαιμονίων Πολιτεία αναφέρει:
«Ο Λυκούργος όμως, αντίθετως πρός όλα αυτά πιστεύων,επεδοκίμαζε μόνο το εάν σημαίνων άνθρωπος, θαυμάσας την ψυχικήν αρετήν του παιδιού, προσεπάθει να κάμη αυτόν φίλον με δεσμούς αναμεταξύ των άμεμπτους και να τον συναναστρέφεται, διότι τούτο ενόμιζε μέσον καλλίστης ανατροφής. Εάν όμως επαρουσιάζετο κανείς επιθυμών το παιδικό σώμα, επειδή ο Λυκούργος εθεώρει τούτο πολύ αναίσχυντον, ενομοθέτησεν εις την Σπάρτην να απέχουν οι ερασταί απο τα αγαπώμενα παιδιά, όπως αποφεύγουν εις αφροδίσιους (ερωτικές) σχέσεις οι γονείς απο τα τέκνα των και οι αδερφοί απο τους αδερφούς των».

Ο Πλούταρχος, που χρησιμοποιείται απο τους περισσότερους που θίγουν το θέμα ως η βασική πηγή γράφει:

«ο ψυχικός δεσμός μεταξύ των νέων δεν είχε καμμία σχέση με τις σωματικές επαφές και ότι εστερείτο τα πολιτικά του δικαιώματα δυνάμει νόμου όποιος προσπαθούσε να ασελγήση εις βάρος άλλου».

Σήμερα οι ομοφυλόφιλοι έχουν ίδια δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους, να γίνονται ιερείς(σε κάποιες χώρες) και πολιτικοί. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι η νομοθεσία στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ πιο αυστηρή από ότι είναι σήμερα.

Για να δούμε τι λέει ο Πλάτωνας στους Νόμους του:
«Ή κανένας να μην τολμά να έρχεται σε επαφή με τους γενναίους και ελεύθερους εκτός απο την ίδια τους την γυναίκα, ούτε να επιτρέπεται να σπείρουν νόθα σπέρματα στις παλλακίδες, είτε σε άνδρες άγονα παρά φύσιν ή μάλλον καλλίτερα την μεταξύ ανδρών επαφή να την απαγορεύσουμε τελείως».


Η Σαπφώ επίσης έχει πέσει θύμα συκοφαντίας και τότε και τώρα.
 Ο Λουκιανός λέει: «έπεσε θύμα συκοφαντίας για μια τάχα αισχρά φιλία». Η Σαπφώ έπαιζε ένα ρόλο μέντορα και καθοδηγητή για τις μαθήτριές της, πράγμα που μόνο απο τους άντρες ήταν αποδεκτό εκείνη την εποχή, με αποτέλεσμα κάποιοι να την κατηγορήσουν, ότι είχε σχέσεις με μικρότερες κοπέλες. Η Σαπφώ όμως πέθανε με έναν περίεργο τρόπο:

Αυτοκτόνησε πέφτοντας απο ένα γκρεμό της Λευκάδας, αφού ήταν πλήρως απογοητευμένη και πληγωμένη διότι την είχε εγκαταλείψει ο έρωτάς της, ένας άνδρας, ο Φάων ο Μυτιληναίος. Αυτοκτόνησε λοιπόν από έρωτα για έναν άντρα και αυτό αποσιωπείται.


Νόμοι που απαγόρευαν την ομοφυλοφιλία και τη παιδεραστία.
Σχετικά με την παιδεραστία.


Αισχίνου κατά Τιμάρχου,13
«Εάν κάποιος ή πατέρας είναι αυτός ή αδερφός ή θείος ή κηδεμόνας ή τέλος πάντων ένας που έχει κάποια εξουσία πάνω στο παιδί,παραχωρήσει για χρήματα ένα παιδί, στην περίπτωση αυτή, εναντίον του παιδιού δεν ασκείται ποινική δίωξη, ασκείται όμως εναντίον εκείνου που πλήρωσε και εκείνου που το παραχώρησε».

Σχετικά με την χρησιμοποίηση των δούλων σαν σεξουαλικά αντικείμενα.
Αισχίνου κατά Τιμάρχου,17

«Ίσως ακούοντας το νόμο, να απορήση κανείς και να πή, τι ήθελε τέλος πάντων ο νομοθέτης και περιέλαβε και τους δούλους στον νόμο αυτό. Αν όμως εξετάσετε κύριοι δικασταί, θα δείτε ότι είναι κάτι θαυμάσιο. Ο νομοθέτης βέβαια δεν φρόντισε για τους δούλους, αλλά στην επιθυμία του να μας συνηθίσει να αποφέυγουμε εντελώς το αδίκημα της προσβολής, πρόσθεσε την διάταξη να μην προσβάλουμε ούτε τους δούλους. Και γενικά η γνώμη του νομοθέτη ήταν ότι όταν ένας άνθρωπος, που ζεί μέσα σε δημοκρατικό πολίτευμα, προσβάλει ένα οποιονδήποτε, αυτός είναι ακατάλληλος να συμμετάσχει στην πολιτική ζωή».(απαγόρευαν και την ομοφυλοφιλία μεταξύ αφεντικού-δούλου).

Κατά Ανδροτίωνος 21
Ο Δημοσθένης αναφέρει «περι του της εταιρήσεως νόμου»(η σημασία του εταίρου ήταν η επι πληρωμή παροχή σεξουαλικής υπηρεσίας), του Σόλωνα:

«Ούτε να έχουν το δικαίωμα να ομιλούν, ούτε να καταθέτουν μηνύσεις στα δικαστήρια όσοι έχουν εταιρήσει».

Ο Πλάτωνας στους «Νόμους» του:

«Οι πολίτες μας δεν πρέπει να είναι κατώτεροι απο τα πουλιά και πολλά άλλα είδη ζώων, που γεννιούνται σε αγέλες και ζούν αζευγάρωτα, ώς την ηλικία της τεκνοποιίας, αγνά και αμόλυντα απο τον γάμο, αλλά, όταν φτάσουν σ’ εκείνη την ηλικία, ζευγαρώνουν αρσενικό με θηλυκό και θηλυκό με αρσενικό σύμφωνα με τις διαθέσεις τους και για το υπόλοιπο της ζωής τους ζούν με ευλάβεια και είναι νομοταγή, μένοντας πιστά στις συμφωνίες που ήταν η αρχή της σχέσεώς τους. Πρέπει να λοιπόν αυτοί(οι πολίτες) να είναι ακόμη καλλίτεροι απο τα θηρία».

 
Αλλά και την ομοφυλοφιλία της εποχής του αρνιόταν ο Μ.Αλάξανδρος και οργίστηκε για τις ξεδιάντροπες προτάσεις που του έγιναν, όταν ο Ναύαρχός του Φιλόξενος του πρότεινε να αγοράσει από το Θεόδωρο από τον Τάραντα δύο όμορφα αγόρια που πουλούσε[1]. Διέταξε, επίσης, να εκτελεσθούν οι στρατιώτες, που είχαν βιάσει γυναίκες μισθοφόρων του Παρμενίωνα[2].


[1] Βλ. Πλουτάρχου, Βίοι παράλληλοι-Αλέξανδρος, 22.
[2] Βλ. Πλουτάρχου, Βίοι παράλληλοι-Αλέξανδρος, 23.


Υπάρχουν εκατοντάδες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο που αναφέρουν «έρευνες» πανεπιστημίων και περίεργων καθηγητών που προσπαθούν να αποδείξουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν φανατικοί ομοφυλόφιλοι.Τους λείπουν όμως οι πηγές και η σωστή ερμηνεία των λέξεων «παιδεραστής», «ερωμένος» κτλ. Δεν θέλουν να κάνουν έρευνα γιατί ο στόχος τους είναι να απαξιώσουν και να υπονομεύσουν τον ελληνικό πολιτισμό και τους σπουδαίους άντρες, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, απομακρύνοντας έτσι τους νεοέλληνες αλλά και όλους τους ανθρώπους απο τις αξίες, τα ιδανικά και τις γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων.

Υπάρχει όμως και μια μικρή μερίδα Ελλήνων,οι οποίοι αντιστέκονται μέσα απο το διαδίκτυο και τη δουλειά τους θα τη βρείτε εύκολα με μια μικρή αναζήτηση, όχι γιατί δεν μπορούν σε άλλα ΜΜΕ, αλλά γιατί δεν πρόκειται ποτέ να τους δώσουν το δικαίωμα οι σημερινοί κατέχοντες τα μεγάλα ΜΜΕ να υπερασπισθούν τους προγόνους μας. Αυτό βέβαια δεν είναι τυχαίο γιατί όλοι αυτοί που κατέχουν τα μεγάλα ΜΜΕ λογοδοτούν σε ακόμα «μεγαλύτερους» για το τι θα πούν και θα γράψουν στις εφημερίδες, τα βιβλία και τα κανάλια τους. Είναι με λίγα λόγια φερέφωνα των παγκοσμιοποιητών και κοσμοεξουσιαστών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου